ଅଜୟ ବିଷ୍ଟରୁ ଯୋଗୀ ଆଦିତ୍ୟନାଥ; MSC ଛାତ୍ରରୁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଯାଏଁ କିଛି ଏପରି ରହିଛି ଜୀବନଯାତ୍ରା

ଯୋଗୀ ଆଦିତ୍ୟନାଥ ଆଜି ଉତ୍ତରପ୍ରଦେଶରେ ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଭାବେ ଶପଥ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି । ଏହା ସହିତ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଭାବେ ଯୋଗୀଙ୍କ ଦ୍ୱିତୀୟ କାର୍ଯ୍ୟକାଳ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି ।

Yogi Government 2.0: ଶୁକ୍ରବାର ଦିନ ଅପରାହ୍ନରେ ଯୋଗୀ ଆଦିତ୍ୟନାଥ  (Yogi Adityanath) ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ପାଇଁ ଉତ୍ତରପ୍ରଦେଶ (Uttar Pradesh) ରାଜ୍ୟର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଭାବରେ ଶପଥ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି । ସନ୍ୟାସୀ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ଯୋଗୀ ଆଦିତ୍ୟନାଥଙ୍କ ନାମ ଅଜୟ ସିଂ (Ajay Singh Bish) ବିଷ୍ଟ ଥିଲା । ସେ ୫ ଜୁନ୍ ୧୯୭୨ ରେ ଉତ୍ତରାଖଣ୍ଡର ପୌରୀ ଗରୱାଲ ଜିଲ୍ଲାର ପଞ୍ଚୁର ଗ୍ରାମରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ପିତା ଆନନ୍ଦ ସିଂ ବିଷ୍ଟ ଜଣେ ଫରେଷ୍ଟ ରେଞ୍ଜର ଥିଲେ ।

ଏହିପରି ଭାବରେ ସନ୍ୟାସୀ ହୋଇଥିଲେ ଅଜୟ 
ଅଜୟରୁ ଯୋଗୀ ହେବାର କାହାଣୀ ୧୯୯୩ ରେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା । ସେତବେଳେ ସେ ଋଷିକେଶର ଲଲିତ ମୋହନ ଶର୍ମା ପିଜି କଲେଜରୁ ଗଣିତରେ ଏମଏସସି କରୁଥିଲେ । ଏହି ସମୟରେ ସେ ମହନ୍ତ ଅବୈଧନାଥଙ୍କ ଯୋଗାଯୋଗତରେ ଆସିଥିଲେ । ଅବୈଧନାଥ ଗୋରଖଧାମ ପୀଠର ମହନ୍ତ ଥିଲେ । ଅବୈଧନାଥଙ୍କର ଅନ୍ୟ ଏକ ପରିଚୟ ମଧ୍ୟ ଥିଲା । ତାଙ୍କର ପିଲାଦିନର ନାମ ଥିଲା କୃପାଳ ସିଂ ବିଷ୍ଟ ଥିଲା । ସେ ମଧ୍ୟ ମେ ୨୮, ୧୯୨୧ ରେ ଉତ୍ତରପ୍ରଦେଶର ପୌରୀ ଗରୱାଲର କାଳନ୍ଦୀ ନାମକ ଏକ ଗାଁରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ପିତାମାତା ଶୀଘ୍ର ମରିଯିବା ପରେ କୃପାଳ ଘର ଛାଡ଼ି ଚାଲି ଯାଇଥିଲେ ।

୧୯୪୦ ମସିହାରେ ପଶ୍ଚିମବଙ୍ଗ ଗସ୍ତ ସମୟରେ ସେ ଗୋରଖପୀଠର ପିଠେଶ୍ୱର ଦିଗବିଜୟନାଥଙ୍କୁ ଭେଟିଥିଲେ । କୃପାଳଙ୍କ ଧାର୍ମିକ ଆଗ୍ରହ ଦେଖି ଦିଗବିଜୟନାଥ ତାଙ୍କୁ ଗୋରଖପୁରକୁ ଡାକିଥିଲେ । ଏଠାରେ ସନ୍ୟାସ ନେବା ପରେ, ସେ କୃପାଳରୁ ଅବୈଧନାଥ ହୋଇଥିଲେ । ୧୯୪୨ ମସିହାରେ, ମହନ୍ତ ଦିଗବିଜୟନାଥ ଅବୈଧନାଥଙ୍କୁ ଗୋରଖପୀଠର ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ କରିଥିଲେ ।

ସନ୍ୟାସ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ମନା କରିଦେଇଥିଲେ
ଯୋଗୀ ଆଦିତ୍ୟନାଥ ସ୍କୁଲ ଦିନରୁ ବିଦ୍ୟାର୍ଥୀ ବିକାଶ ପରିଷଦର କର୍ମୀ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିଲେ । ବୋଧହୁଏ ଏହି କାରଣରୁ ହିନ୍ଦୁତ୍ୱ ପ୍ରତି ତାଙ୍କର ସଂଲଗ୍ନତା ରହିଆସିଥିଲା ​​। ସେ ପ୍ରାୟତ ବିତର୍କ ପ୍ରତିଯୋଗିତାରେ ଭାଗ ନେଉଥିଲେ । ଏହି ସମୟରେ ବିଦ୍ୟାର୍ଥୀ ବିକାଶ ପରିଷଦର ଅନେକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ହୋଇଥିଲା, ଯେଉଁଠାକୁ ତତ୍କାଳୀନ ଗୋରକ୍ଷ ପୀଠଧେଶ୍ୱର ମହନ୍ତ ଅବୈଧନାଥଙ୍କୁ ମୁଖ୍ୟ ଅତିଥି ଭାବରେ ଆସିଥିଲେ ।

ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଦେଶର ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନରୁ ବହୁ ଛାତ୍ର-ଛାତ୍ରୀ ବିତର୍କ ପ୍ରତିଯୋଗିତାରେ ଭାଗ ନେଇଥିଲେ । ଯୋଗୀ ମଧ୍ୟ ଏଥିରେ ଭାଗ ନେଇଥିଲେ । ଯୋଗୀ ଯେତେବେଳେ ନିଜ ମତ ରଖିବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ, ସେତେବେଳେ ଲୋକମାନେ ତାଙ୍କୁ ବହୁତ ପ୍ରଶଂସା କଲେ । ଅଭିଭାଷଣ ଶୁଣିବା ପରେ ଅବୈଧନାଥ ବହୁତ ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇଥିଲେ । ସେ ଯୋଗୀ ଆଦିତ୍ୟନାଥଙ୍କୁ ଡାକି ପଚାରିଲେ, ଆପଣ କେଉଁଠାରୁ ଆସିଛନ୍ତି, ତା’ପରେ ଯେତବେଳେ ସେ ଶୁଣିଥିଲେ ଯେ ଉତ୍ତରାଖଣ୍ଡର ପୌରୀ ପଞ୍ଚୁର ଗ୍ରାମରୁ ଯୋଗୀ ଆସିଛନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ସେ ବହୁତ ଖୁସି ହୋଇଯାଇଥିଲେ । ସେ ଯୋଗୀଙ୍କୁ କହିଥିଲେ ଯେ ଯଦି ଆପଣ ଏକ ସୁଯୋଗ ମିଳିବ, ତେବେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ସାକ୍ଷାତ କରିବାକୁ ଆସିବେ । ଏହା ପରେ ଅଜୟ ଏବଂ ମହନ୍ତ ଅବୈଧନାଥ ଦୁଇ ତିନିଥର ସାକ୍ଷାତ ହୋଇଥିଲା । ଏହି ସମୟରେ ସେ ଅଜୟଙ୍କୁ ସନ୍ନ୍ୟାସ ଗ୍ରହଣ କରିବା ବିଷୟରେ ପଚାରିଥିଲେ କିନ୍ତୁ ପରେ ସେ ମନା କରିଦେଇଥିଲେ ।

ଏପରି ସନ୍ୟାସୀ ନେବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ
ଅକ୍ଟୋବର ୧୯୯୩ ରେ ମହନ୍ତ ଅବୈଧନାଥ ଦିଲ୍ଲୀ ଏଆଇଏମଏସ ହସ୍ପିଟାଲର ହୃଦରୋଗ ବିଭାଗରେ ଚିକିତ୍ସିତ ହେଉଥିଲେ । ଏହି ସମୟରେ, ଯେତେବେଳେ ସେ ଅଳ୍ପ ନିଦ୍ରାରେ ଆଖି ଖୋଲିଲେ, ସେତବେଳେ ଯୋଗୀ ତାଙ୍କ ସାମ୍ନାରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବାର ଦେଖିଲେ । ତାଙ୍କ ମୁହଁରେ ଏହି ସମୟରେ ଏକ ଶୁଖିଲା ହସ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥିଲା । ତାଙ୍କ ଆଖି, ଯଦିଓ ସେହି ସମାନ ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରୁଥିଲା, ଯାହାକୁ ସେ କିଛି ମାସ ପୂର୍ବରୁ ପୌରୀରୁ ଆସିଥିବା ଏହି ଯୁବକଙ୍କୁ ପଚାରିଥିଲେ, 'ଆପଣ ମୋର ଶିଷ୍ୟ ହେବ କି?' ଯାହାକୁ ଯୋଗୀ ଭଦ୍ର ଭାବରେ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରି ସାରିଥିଲେ ।

ଏଥର ସେ ସମାନ ପୁରୁଣା ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ । ମହନ୍ତ ଅବୈଧନାଥ ଅଜୟଙ୍କୁ କହିଥିଲେ, 'ମୁଁ ମୋର ପୂରା ଜୀବନକୁ ରାମଜନ୍ମଭୂମୀ ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିଦେଲି, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ମୋର ଶିଷ୍ୟ ଚୟନ କରିପାରିଲି ନାହିଁ । ଯଦି ମୋର କିଛି ହୋଇଯାଏ ତେବେ କ'ଣ ହେବ?

ଏହା ପରେ ଅଜୟ କହିଥିଲେ ଆପଣ ଭଲ ହୋଇଯିବେ, ମୁଁ ଶୀଘ୍ର ଗୋରଖପୁରକୁ ଆସିବି । ଏହା ପରେ ଯୋଗୀ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ଯାଇ ଗୋରାଖପୁର ଯିବାକୁ ତାଙ୍କ ମା'ଙ୍କୁ କହିଥିଲେ, ସେତବେଳେ ତାଙ୍କ ମାଆ ଅନୁଭବ କରିଥିଲେ ଯେ ପୁଅ ଏକ କାମ କରିବାକୁ ସେଠାକୁ ଯାଉଛି ଏବଂ ଯୋଗୀ ଗୋରଖପୁରକୁ ଚାଲି ଯାଇଥିଲେ । ଏଠାରେ ସେ ସନ୍ୟାସ ନେଇଥିଲେ ଏବଂ ଅଜୟଙ୍କ ନାମ ଯୋଗୀ ଆଦିତ୍ୟନାଥ ହୋଇଗଲା । ପ୍ରାୟ ୬ ମାସ ପରେ ତାଙ୍କ ପରିବାର ଏହି ବିଷୟରେ ଜାଣିଥିଲେ ।

ଚାରି ବର୍ଷ ପରେ ଘରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲେ ଯୋଗୀ
ସନ୍ୟାସ ନେବା ପରେ, ଯୋଗୀ ଆଦିତ୍ୟନାଥଙ୍କୁ ନିଜ ଘରକୁ ଫେରିବାକୁ ପଡିଥିଲା । ଏହା ହେଉଛି ସନ୍ନ୍ୟାସର ନିୟମ । ଏହି ଅନୁଯାୟୀ, ଯେକୌଣସି ସନ୍ୟାସୀ ଭିକାରୀ ହେବାପରେ ତାଙ୍କ ମା’ଙ୍କ ଠାରୁ ପ୍ରଥମ ଭିକ୍ଷା ମାଗିବାକୁ ପଡିଥାଏ । କେବଳ ସେତେବେଳେ ଯାଇ ତାଙ୍କର ସନ୍ୟାସୀ ଭାବେ ବିବେଚନା କରାଯାଏ । ଯୋଗୀଙ୍କ ସହିତ ମଧ୍ୟ ସମାନ ଘଟଣା ଘଟିଥିଲା ।

୧୯୯୮ ରେ ସେ ତାଙ୍କ ଘରକୁ ଯାଇଥିଲେ । ସେତେବେଳକୁ ଯୋଗୀ ଆଦିତ୍ୟନାଥ ଗୋରଖପୁରର ସାଂସଦ ହୋଇ ସାରିଥିଲେ । ସେ ଘରକୁ ଆସିଥିଲେ ଓ ତାଙ୍କ ସହ ତାଙ୍କର ଗୁରୁ ମହନ୍ତ ଅବୈଧନାଥ ମଧ୍ୟ ଥିଲେ । ତାଙ୍କ ମାଆ ସାବିତ୍ରୀ ଦେବୀ ତାଙ୍କୁ ଭିକ୍ଷା ଦେଇଥିଲେ । ସେ ତାଙ୍କ ବ୍ୟାଗରେ ଫଳ, ଚାଉଳ ଏବଂ କିଛି ଟଙ୍କା ରଖିବା ମାତ୍ରେ ଜୋରରେ କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଥିଲେ । ଯୋଗୀଙ୍କ ଭଉଣୀ ଶଶି ମଧ୍ୟ ଏକ ସାକ୍ଷାତକାରରେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ମହାରାଜ ଜୀ (ଯୋଗୀ ଆଦିତ୍ୟନାଥ) ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ମା' କାନ୍ଦିବା ମାତ୍ରେ ନିଜେ କାନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଥିଲେ ।