Ahmdabad News: એવું તે શું છે ગુજરાતના આ ગામડામાં કે કોઈ લગ્ન માટે તૈયાર નથી...?
આઝાદીના 76 વર્ષ પછી પણ મિર્ઝાપુર જિલ્લા મુખ્યાલયથી લગભગ 70 કિલોમીટર દૂર વારાણસી કન્યાકુમારી હાઇ-વેને અડીને આવેલા લહુરિયાદાહ ગામમાં પીવાના પાણીની સમસ્યાનો ઉકેલ આવ્યો નથી. ઉનાળાની શરૂઆત સાથે જ લોકો 3:00 વાગ્યે જાગી જાય છે સવારે અને લગભગ 2 કિલોમીટર સુધી પગપાળા ચાલીને ધોધની નજીક પહોંચે છે, અને જ્યારે તેમનો વારો આવે છે, ત્યારે તેઓ તેમની સાથે લાવેલા વાસણમાં પાણી ભરે છે પછી તેમના ઘર આવે છે.
સ્થાનિક ગ્રામજનોનું કહેવું છે કે અગાઉ ટેન્કર દ્વારા પાણી પહોંચાડવામાં આવતું હતું, પરંતુ ગત વર્ષે હર ઘર જલ હર ઘર નળ યોજના હેઠળ લોકોના ઘર સુધી પાંચ લાઈનો નાખવામાં આવી હતી અને નળ પણ નાખવામાં આવ્યા હતા અને થોડા દિવસો માટે પાણી આવતું હતું, પરંતુ જાન્યુઆરી માસમાં પાણી ફરી આવવાનું બંધ થઇ ગયું છે. વર્ષ 2007થી પાણીની સમસ્યા શરૂ થઈ હતી અને માર્ચ મહિનાથી પાણી પુરવઠો સદંતર બંધ થઈ ગયો છે, જેના કારણે અમારે પાણી માટે કુદરતી સ્ત્રોત તરફ જવાની જરૂર પડી છે.
સ્થાનિક ગ્રામજનોનું કહેવું છે કે પાણીની આ સમસ્યાને કારણે અહીં રહેતા છોકરાઓ છે લગ્ન પણ નથી થતા. જે લોકોના લગ્ન થઈ ગયાં છે તેમની વહુઓ પણ સવારથી જ ઘૂંઘટ કાઢીને સવારથી પાણી માટે નીકળી પડે છે, સુનિતાએ જણાવ્યું કે, પાણીની સમસ્યાને કારણે બાળકોનું ભણતર પણ ખોરવાઈ રહ્યું છે.
આ જ ગામના રહેવાસી વૃદ્ધ હરિ લાલે જણાવ્યું હતું કે અહીંના ધારાસભ્ય તેમના 10 વર્ષ પૂર્ણ કરવા જઈ રહી છે અને અમે ફરીથી ધારાસભ્ય પણ ચૂંટ્યા છે, પરંતુ આજ સુધી કોઈએ અમારી સમસ્યાનું સમાધાન કર્યું નથી, હવે ચૂંટણી ચાલી રહી છે. જો તેઓ આવ્યા છે તો ફરીથી આવશે અને કહેશે કે આ વખતે અમે ચોક્કસપણે સમસ્યાનો ઉકેલ લાવીશું, તમને જણાવી દઈએ કે પૂર્વ જિલ્લા મેજિસ્ટ્રેટ દિવ્યા મિત્તલના પ્રયાસોથી અહીં 29 ઓગસ્ટ, 2023ના રોજ નળમાં પાણી પહોંચ્યું હતું, પરંતુ તેમના ગયા પછી તે જ પાણીની સમસ્યા ગ્રામજનોનો સામનો કરી રહી છે લોકો અધિકારીને રહેવા દેતા નથી તેમનું કહેવું છે કે, પાણી મેળવવા માટે એકથી દોઢ કિલોમીટર સુધી પહાડ પરથી નીચે જવું પડે છે અને આ સમસ્યાને કારણે અન્ય ગામડાના લોકો તેમની દીકરીઓના લગ્ન અમારા ગામ લગ્ન કરવા તૈયાર નથી.
કેન્દ્ર સરકારની મહત્વાકાંક્ષી યોજના 'હર ઘર જલ હર ઘર નલ' મિરઝાપુરના આ વિસ્તારમાં સ્થાનિક અધિકારીઓની ઉદાસીનતાના કારણે નિષ્ફળ ગઈ છે અને ગ્રામીણ આદિવાસીઓ એવું જીવન જીવવા મજબૂર છે કે તેઓ કોઈ મસીહાની રાહ જોઈ રહ્યા છે જે તેમને રાહત આપી શકે. પાણીની સમસ્યામાંથી ઉકેલ આવે તેમના ગામમાં અન્ય ગામના લોકો પોતાની દીકરી આપવા રાજી થાય.