Parsi Population: ୩୦ ପ୍ରତିଶତ ଯୁବକଙ୍କୁ ମିଳୁନାହାନ୍ତି କନ୍ୟା, ଲିଭିଯିବ ଗୋଟିଏ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ

ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: ଆପଣ ନିଶ୍ଚୟ ଟାଟା (Tata), ଗୋଦରେଜ, ୱାଡିଆ, ମିଷ୍ଟ୍ରି, ପୁନାୱାଲା ନାମ ଶୁଣିଥିବେ। ଏଗୁଡ଼ିକ ହେଉଛି ଦେଶର ଅଗ୍ରଣୀ ବ୍ୟବସାୟୀ ପରିବାର। ବ୍ୟବସାୟ ବ୍ୟତୀତ, ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଆଉ ଏକ ସାଧାରଣତା ଅଛି ଯେ ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ପାର୍ସୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ଅଟନ୍ତି। ଶତାବ୍ଦୀ ଧରି ଭାରତରେ ବାସ କରୁଥିବା ଏହି ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ଏଠାରେ ବିକାଶର ଅନେକ ଅନନ୍ୟ କାହାଣୀ ଲେଖିଛି। ଲୋକମାନେ ତାଙ୍କୁ ବହୁତ ପରିଶ୍ରମୀ ଏବଂ ପରୋପକାରୀ ସମାଜ ଭାବରେ ଜାଣନ୍ତି। ଭାରତରେ ପାର୍ସୀ ସମାଜ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଆଧୁନିକ ଏବଂ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷିତ ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ। ଅବଶ୍ୟ, ଗତ କିଛି ଦଶନ୍ଧି ଧରି ଜନସଂଖ୍ୟା ହ୍ରାସ ପାଉଥିବାରୁ ଏହି ସମାଜ ପ୍ରାୟ ବିଲୁପ୍ତ ହେବାକୁ ଯାଉଛି, ଯେଉଁ କାରଣରୁ ସମଗ୍ର ପାର୍ସୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟରେ ବହୁତ ଅସନ୍ତୋଷ ଦେଖାଦେଇଛି।

ଆୱା କହିଛନ୍ତି ଯେ ନବମ ଶତାବ୍ଦୀରେ ଆମେ ଭାରତ ଆସିବା ପରେ ପାର୍ସୀମାନଙ୍କର କୌଣସି ଇତିହାସ ଦୀର୍ଘ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଲେଖାଯାଇ ନଥିଲା। ଆମେ ଜାଣିନାହୁଁ ସେହି ସମୟରେ ଆମର ସଂଖ୍ୟା କ’ଣ ଥିଲା। ଏହା କେବଳ ଜଣା ଥିଲା ଯେ ଆମେ ଗୁଜରାଟରେ ସ୍ଥିର ହୋଇଥିଲୁ। ଆମର ପୂର୍ବପୁରୁଷମାନେ ଆରମ୍ଭରେ ଏଠାରେ ଚାଷ କରୁଥିଲେ। ସେ ଜଣେ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ କାରିଗର ମଧ୍ୟ ଥିଲେ। ବିଶେଷକରି ସେମାନେ ଶିଳ୍ପକାର ଥିଲେ। ସେ ଜଣେ ସାଧାରଣ ଗୁଜରାଟୀ ପରି ବାସ କରୁଥିଲେ। ସେ ପରିଶ୍ରମୀ ଥିଲେ, ତେଣୁ ସେ ଚାଷ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଭଲ କାମ କରୁଥିଲେ।

ଖୁଲାର କହିଛନ୍ତି ଯେ ଆମ ସମାଜରେ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ସମାନ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେବା ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ଜିନିଷ ସର୍ବଦା ରହିଆସିଛି। ହିନ୍ଦୁ ଏବଂ ମୁସଲମାନ ସମାଜରେ ପୁଅମାନଙ୍କୁ ଯେଉଁଭଳି ଭାବରେ ଅଧିକ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦିଆଯାଇଛି, ତାହା ଏଠାରେ ଘଟିନାହିଁ। ପୁଅ ଏବଂ ଝିଅମାନେ ସର୍ବଦା ସମାନ ସୁଯୋଗ ପାଇ ଆସୁଛନ୍ତି। ଏହା କରିବା ସମାଜ ପାଇଁ ଲାଭଦାୟକ ଥିଲା। ସେହି ସମୟରେ, ଆମ ସମାଜ ବହୁତ ପରିଶ୍ରମୀ ଏବଂ ଦୁଃସାହସିକ ଥିଲା, ଏହା ପାଇଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ସୁଯୋଗକୁ ବ୍ୟବହାର କରୁଥିଲା। ଯେତେବେଳେ ବ୍ରିଟିଶମାନେ ଏଠାକୁ ଆସିଲେ, ସେମାନେ ଇଂରାଜୀରେ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଖୋଲିଲେ। ପାର୍ସୀ ସମାଜ ଏଥିରୁ ସର୍ବାଧିକ ଲାଭ ନେଇଥିଲା। ବିଶେଷ କଥା ହେଲା ସୁରଟ ଏବଂ ବମ୍ବେ ପରି ପାର୍ସୀ ଜନସଂଖ୍ୟାରେ ବାଳକମାନଙ୍କ ସହିତ ପାର୍ସୀ ବାଳିକାମାନେ ମଧ୍ୟ ବହୁ ସଂଖ୍ୟାରେ ଶିକ୍ଷା ଲାଭ କରିଥିଲେ।

ବ୍ୟବସାୟ, ବୁଝାମଣା ଇତ୍ୟାଦିରେ ବ୍ରିଟିଶମାନେ ପାର୍ସୀ ସମାଜକୁ ଅଧିକ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେଇଥିଲେ ଏହାର ମୁଖ୍ୟ କାରଣ ହେଲା ଯେ ହିନ୍ଦୁ ଏବଂ ମୁସଲମାନ ସମାଜ ପରି ଖାଦ୍ୟ ଏବଂ ରୀତିନୀତି ଉପରେ ସେମାନଙ୍କର କୌଣସି ଟାବୁ ନଥିଲା, ପାର୍ସୀ ସମାଜ ଏହି ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭିନ୍ନ ଥିଲା। ସେଥିପାଇଁ ବ୍ରିଟିଶମାନେ ଆମକୁ ଅଧିକ ପ୍ରାଥମିକତା ଦେଇଥିଲେ। ଆମେ ମଧ୍ୟସ୍ଥି ହୋଇଗଲୁ। ଆମେ ସମସ୍ତଙ୍କ ସହିତ ଏକାଠି ରହିପାରିବା। ବ୍ରିଟିଶମାନେ ପାର୍ସୀ ସମାଜକୁ ଅନେକ କାର୍ଯ୍ୟ ସୁଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ। ଧୀରେ ଧୀରେ ଆମେ ସମୃଦ୍ଧ ହେଲୁ ବୋଲି ସେ କହିଥିଲେ।

ବମ୍ବେ କିଏ ତିଆରି କଲା? ଏହା ପାର୍ସୀ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଥିଲା। ଆଜି ମରାଠୀ ମନୁଷଙ୍କ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା ହେଉଛି, ସେତେବେଳେ ସେଠାରେ କେହି ନଥିଲେ। ପାର୍ସୀମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ମୁମ୍ବାଇରେ ଅନେକ ଉପନିବେଶ ନିର୍ମାଣ କରିଥିଲେ, ଯାହାକି ବାଗ ନାମରେ ଜଣାଶୁଣା। କୋଲାବା, ରୁଷ୍ଟମ ବାଗ ଏବଂ ଖୁସ୍ରୋ ବାଗ ପରି। ଏଠାରେ ନିର୍ମିତ ଘରଗୁଡିକ ପାର୍ସୀମାନଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇଥିଲା। ଏକ କଲୋନୀରେ ୩୦୦ ରୁ ୫୦୦ ଘର ନିର୍ମାଣ କରାଯାଇଥିଲା। ପାର୍ସୀମାନେ ବମ୍ବେରେ ବସବାସ କଲେ।

ରାଜଧାନୀ ଦିଲ୍ଲୀରେ ୪୫ ରୁ ୫୦ ପ୍ରତିଶତ ପାର୍ସୀ ମିଶ୍ରିତ ବିବାହରୁ ଆସିଛନ୍ତି। ୧୯୭୮ରେ CSDS ପାଇଁ କାମ କରୁଥିଲେ। ମୁଁ ତାଙ୍କ ସହିତ ୧୭ ବର୍ଷ କାମ କଲି। ସେତେବେଳେ ଆମେ ଦିଲ୍ଲୀରେ ପାରସିସ୍ ଉପରେ ଏକ ସର୍ଭେ କରିଥିଲୁ। ସେହି ସମୟରେ ଆମେ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲୁ କେତେ ପରିବାର ମିଶ୍ରଣ ଅଛି। ବହୁତ ପୁରୁଣା ପରିବାର ଅଛନ୍ତି। ପାର୍ସୀ ସ୍ଥାନାନ୍ତର, ଆଇଟି ଚାକିରି ପାଇଁ ଦିଲ୍ଲୀ ଆସନ୍ତି। କାମ କର ଦିଲ୍ଲୀରେ ୪-୫ ପିଢ଼ିର କମ୍ ପରିବାର ଅଛନ୍ତି, ଯେଉଁମାନେ ମିଶ୍ରିତ ପରିବାରମାନେ ମୁମ୍ବାଇ, ସୁରଟରୁ ଏଠାକୁ ଆସୁଥିଲେ। ସେ ଅନୁଭବ କରିଥିଲେ ଯେ ଦିଲ୍ଲୀରେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରାଯିବ ନାହିଁ। ପ୍ରାୟ ୮୦ଟି ପରିବାର ମିଳିଥିଲେ ଯାହା ମିଶ୍ରିତ ବିବାହ ଥିଲା। ଆମେ ତାଙ୍କୁ ସର୍ଭେରେ ପାଇ ପାର୍ସୀ ଦିଲ୍ଲୀ ଅଞ୍ଜୁମାନର ସଦସ୍ୟ କରିଛୁ। ଏଭଳି ପରିସ୍ଥିତିରେ ତାଙ୍କୁ ସାମାଜିକ ଭାବେ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ କରାଯାଇଥିଲା କିନ୍ତୁ ତଥାପି ସେ ଧାର୍ମିକ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପରେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରିପାରିବେ ନାହିଁ। ମନ୍ଦିରକୁ ଆସିପାରିବ ନାହିଁ। ଆମ ଶ୍ମଶାନକୁ ଅଣାଯିବ ନାହିଁ। ଆମେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ସାମାଜିକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରିପାରିବା। ଆମେରିକା, ଅଷ୍ଟ୍ରେଲିଆ, ୟୁରୋପ ପରି ବାହାରେ ଯାଇଥିବା ପାର୍ସୀ। ସେମାନେ ଆମ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଉଦାରବାଦୀ। ଯଦି ଏହା ନହୁଏ, ତେବେ ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସମାପ୍ତ ହେବେ।

ଏହି ସମୟରେ ସରକାର ଆମ ସହ ଯୋଗାଯୋଗ କରି କହିଥିଲେ ଯେ ଆପଣ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ କମ୍ ଅଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଟାଟା ପରି ଭାରତର ବିକାଶରେ ଆପଣ ବହୁତ କାମ କରିଛନ୍ତି। ଆମେ ଚାହୁଁନାହୁଁ ତୁମେ ସମାପ୍ତ କର। ଆମେ ଆପଣଙ୍କୁ କିପରି ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରିବା? ତା’ପରେ ପାରଜୋର ଫାଉଣ୍ଡେସନ୍ ଗଠନ ହେଲା। ତା’ପରେ କେନ୍ଦ୍ରୀୟ ସଂଖ୍ୟାଲଘୁ ମନ୍ତ୍ରଣାଳୟ ପାର୍ସୀଙ୍କ ଜନସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ଜିଓ ପାର୍ସୀ ଯୋଜନା ଆଣିଥିଲା ​​ଯାହା ଦ୍ୱାରା ଜନସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ହୋଇପାରିବ, କିନ୍ତୁ ଏହି ବର୍ଷରେ କେବଳ ୩୦୦ ପିଲା ବିବାହ କରିପାରିବେ। ଯେଉଁଭଳି ଭାବରେ ଘଟଣା ଘଟୁଛି, ପରିସ୍ଥିତି ଅଧିକ ଖରାପ ହେବାରେ ଲାଗିଛି। ତୁମେ କିପରି ବିବାହ ପାଇଁ କାହା ଉପରେ ଚାପ ପକାଇ ପାରିବ, ତୁମେ କିପରି ସନ୍ତାନ ଜନ୍ମ କରିବାକୁ କହିପାରିବ। ଏହି କାରଣରୁ, ପାର୍ସୀ ଜନସଂଖ୍ୟା ଧୀରେ ଧୀରେ ଶେଷ ହେବ।