ଯିଶୁଙ୍କୁ କାହିଁକି ମିଳିଥିଲା କ୍ରୁଷବିଦ୍ଧ ଦଣ୍ଡ, ଶୁଳୀରେ ଚଢାଇ ଦଣ୍ଡିତ କରିବା ପ୍ରଥା କେବେଠୁ ଓ କିପରି ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା, ପଢନ୍ତୁ ପୂରା ରିପୋର୍ଟ

Good Friday News in Odia: କ୍ରୁଶବିଦ୍ଧ ଦ୍ୱାରା ଜୀବନ ହରାଇଥିବା ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଅର୍ଥାତ୍ ଯୀଶୁ ସବୁଠାରୁ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଛନ୍ତି। କିନ୍ତୁ ମୃତ୍ୟୁଦଣ୍ଡର ଏହି ଭୟଙ୍କର ଉପାୟ ତାଙ୍କ ଜନ୍ମର ବହୁ ଶତାବ୍ଦୀ ପୂର୍ବରୁ ପ୍ରଚଳିତ ଥିଲା।

Good Friday News in Odia: ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: ଦକ୍ଷିଣ ଆଫ୍ରିକାର ଫ୍ରି ଷ୍ଟେଟ୍ ୟୁନିଭର୍ସିଟିର ଗବେଷକ ତଥା ଲେଖକ ଲୁଇସ୍ ସିଲିୟର୍ସଙ୍କ ଅନୁଯାୟୀ, ପ୍ରାଚୀନ କାଳରେ ମୃତ୍ୟୁଦଣ୍ଡର ତିନିଟି ବର୍ବର ରୂପ ମଧ୍ୟରେ କ୍ରୁଶବିଦ୍ଧ ମୃତ୍ୟୁ ଦଣ୍ଡ ସବୁଠାରୁ ଭୟଙ୍କର ତଥା ଯନ୍ତ୍ରଣାଦାୟକ ଥିଲା ବୋଲି ବିବେଚନା କରିଥାଆନ୍ତି। ତାଙ୍କ କହିବାନୁସାରେ, ମୃତ୍ୟୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜଳିବା ଏବଂ ମୁଣ୍ଡ କାଟିବା ମୃତ୍ୟୁଦଣ୍ଡର ଅନ୍ୟ ଦୁଇଟି ପଦ୍ଧତି ଥିଲା। ସ୍ପେନର ନାଭାରା ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର ଧର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ବିଭାଗର ଆସୋସିଏଟ ପ୍ରଫେସର ଡିଏଗୋ ପେରେଜ୍ ଗୋଣ୍ଡାର କୁହନ୍ତି, ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯଥାସମ୍ଭବ ଆତଙ୍କ ସୃଷ୍ଟି କରିବା ପାଇଁ ଏହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବର୍ବରତା ଏବଂ ଦର୍ଶନର ମିଶ୍ରଣ ଥିଲା। ଅନେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ କ୍ରୁଶବିଦ୍ଧ ହେବାର ଅନେକ ଦିନ ପରେ ପୀଡିତଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଥିଲା। କ୍ରୁଶରେ ଫାଶୀ ଦିଆଯାଇଥିବା ଲୋକଙ୍କ ଶରୀର ଶ୍ୱାସକ୍ରିୟା, ରକ୍ତ ଓ ଜଳ ଅଭାବରୁ ଏବଂ ଅଙ୍ଗଗୁଡ଼ିକର ବିକଳ୍ପ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ ବନ୍ଦ କରିବା କାରଣରୁ ହୋଇଥିଲା। ଶୁଳିରେ ଚଢାଇ ହତ୍ୟା କରିବା ପରମ୍ପରା କେବେଠୁ ଓ କେମିତି ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି ଆସନ୍ତୁ ଜାଣିବା...

ଯୀଶୁଙ୍କ ଶୁଳିରେ ଚଢାଇବାର ୫୦୦ ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି ପରମ୍ପରା
ଡକ୍ଟର ସିଲିୟର୍ସଙ୍କ କହିବା ମୁତାବକ ଶୁଳିରେ ଚଢାଇ ମୃତ୍ୟୁଦଣ୍ଡ ଦେବା ପରମ୍ପରା ଅସିରିଆ ଓ ବେବିଲୋନ ଅଞ୍ଚଳରେ ପ୍ରଥମଥର ପାଇଁ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥିଲା। ବିଶ୍ୱର ଏହି ଦୁଇ ମହାନ ସଭ୍ୟତା ଆଜିର ପଶ୍ଚିମ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ସହରରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥିଲା। ସେ ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ ଷଷ୍ଠ ଶତାବ୍ଦୀରେ ପାର୍ସୀ ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମୃତ୍ୟୁଦଣ୍ଡ ଦେବାର ଏହି ପଦ୍ଧତି ବେଶ୍ ଲୋକପ୍ରିୟ ଥିଲା। ସେହିପରି ପ୍ରଫେସର ପେରେଜ କହିଛନ୍ତି ଯେ ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉପଲବ୍ଧ ସର୍ବ ପୁରାତନ ସୂଚନା ଅସିରିୟାଇ ପ୍ରାସାଦରେ ନିର୍ମିତ ଚିତ୍ରଗୁଡ଼ିକରୁ ଆସିଛି।

୨୦୦୩ରେ ଡକ୍ଟର ସିଲିୟର୍ସ ଦକ୍ଷିଣ ଆଫ୍ରିକା ମେଡିକାଲ ଜର୍ନାଲରେ ଏକ ଆର୍ଟିକିଲ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ। ଏହି ସହଯୋଗୀ ପ୍ରବନ୍ଧଟି କ୍ରୁଶବିଦ୍ଧ ଇତିହାସ ବିଷୟରେ ଥିଲା। ସେ ଏହି ଆର୍ଟିକିଲରେ କହିଛନ୍ତି ଯେ ପାର୍ଶୀରେ ଲୋକମାନେ ଶୁଳି ପରିବର୍ତ୍ତେ ଗଛ କିମ୍ବା ସ୍ତମ୍ଭ ଉପରେ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଉଥିଲେ। ପ୍ରଫେସର ପେରେଜଙ୍କ ଅନୁଯାୟୀ, ଦୋଷୀକୁ ପରିହାସ କରିବା ସହିତ ମୃତ୍ୟୁର ନିଷ୍ଠୁର ଦଣ୍ଡ ଦେବା ପାଇଁ ଏହି ପଦ୍ଧତି ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇଥିଲା। ଏଥିପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଗଛରୁ ଟାଙ୍ଗି ଦିଆଯାଇଥିଲା ଯାହାଫଳରେ ସେମାନେ ଶ୍ୱାସକ୍ରିୟା ଏବଂ ଥକାପଣରେ ମରିଯାଆନ୍ତି।

ଶୁଳି ପରମ୍ପରା ସବିଶେଷ ତଥ୍ୟ
ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ ୪ର୍ଥ ଶତାବ୍ଦୀରେ ଆଲେକ୍ସଜାଣ୍ଡାର୍ ଦି ଗ୍ରେଟ୍ ପୂର୍ବ ଭୂମଧ୍ୟସାଗରରେ ଥିବା ଦେଶମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏହି ଦଣ୍ଡ ବାଛିଥିଲେ। ଡକ୍ଟର ସିଲିୟର୍ସ କୁହନ୍ତି, ଆଲେକ୍ସଜାଣ୍ଡାର୍ ଏବଂ ତାଙ୍କର ସୈନ୍ୟମାନେ ସୋର ସହରକୁ ଅବରୋଧ କରିଥିଲେ (ବର୍ତ୍ତମାନର ଲେବାନନରେ), ଯାହା ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ଅସମ୍ଭବ ଥିଲା। ସେମାନେ ସହରରେ ପ୍ରବେଶ କରିବା ପରେ ସେଠାରେ ପ୍ରାୟ ୨ ହଜାର ନାଗରିକଙ୍କୁ ଫାଶି ଦେଇଥିଲେ। ଆଲେକ୍ସଜାଣ୍ଡାରର ଉତ୍ତରାଧିକାରୀମାନେ ମିଶର ଏବଂ ସିରିଆ ସହିତ ଫୋନିସିଆନ୍ମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ଉତ୍ତର ଆଫ୍ରିକାର ମହାନ ସହର କାର୍ଟେଜ୍ ଲୋକଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରିଥିଲେ।

ତାଙ୍କ କହିବାନୁସାରେ, ପୁନିକ୍ ଯୁଦ୍ଧ (ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ ୨୬୪–୧୪୬) ସମୟରେ ରୋମୀୟମାନେ ଏହି ପଦ୍ଧତି ଶିଖିଥିଲେ ଏବଂ ୫୦୦ ବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅଭ୍ୟାସ କରିଥିଲେ। ସେ କୁହନ୍ତି, ରୋମୀୟ ମହାତ୍ମା ଯେଉଁଆଡେ ଗଲେ, ସେମାନେ କ୍ରୁଶବିଦ୍ଧ ଦ୍ୱାରା ଦଣ୍ଡିତ ହେଲେ। ଏହା ବ୍ୟତୀତ, ଏହି ଦଣ୍ଡର ପଦ୍ଧତି ମଧ୍ୟ ସେହି ସ୍ଥାନରେ ପ୍ରଚଳିତ ହେଲା ଯେଉଁଠାରେ ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଏହି ଦଣ୍ଡ ଦେଇଥିଲେ।

ଜର୍ମାନ ଜେନେରାଲ୍ ଆର୍ମିନିୟସ୍ ଟିଟୋବର୍ଗ ଜଙ୍ଗଲ ଯୁଦ୍ଧରେ ବିଜୟ ପରେ ରୋମାନ ସୈନିକମାନଙ୍କୁ କୁଶବିଦ୍ଧ କରିବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଥିଲେ। ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ ୬୦ରେ, ଆଇକେନି ନାମକ ଏକ ବ୍ରିଟିଶ ଜନଜାତିର ରାଣୀ ବୁଡିକ୍କା ଆକ୍ରମଣକାରୀ ରୋମୀୟମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏକ ବଡ଼ ବିଦ୍ରୋହର ନେତୃତ୍ୱ ନେଇଥିଲେ। ସେ ରୋମର ଅନେକ ଜେନେରାଲଙ୍କୁ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇଲେ।

ପବିତ୍ର ଭୂମି
ରୋମୀୟଙ୍କ ଆଗମନ ପୂର୍ବରୁ ମଧ୍ୟ ଏହି ଦଣ୍ଡ ପ୍ରାଚୀନ ଇସ୍ରାଏଲରେ ବ୍ୟବହୃତ ହେଉଥିଲା। ପ୍ରଫେସର ପେରେଜ କୁହନ୍ତି, ରୋମୀୟମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପବିତ୍ର ଭୂମି ଜିତିବା ପୂର୍ବରୁ କ୍ରୁଶବିଦ୍ଧ ହେବା ବିଷୟରେ ଆମର ଉତ୍ସ ଅଛି। ଏହିପରି ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ହେଉଛନ୍ତି ରୋମାନ୍-ଯିହୁଦୀ ଐତିହାସିକ, ନେତା ତଥା ସୈନିକ ଫ୍ଲାଭିୟସ୍ ଜୋସେଫସ୍। ସେ ପ୍ରଥମ ଶତାବ୍ଦୀରେ ଯିରୁଶାଲମରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ।

ଆଲେକ୍ସଜାଣ୍ଡାର୍ ଜାନିୟସ୍ (୧୨୫ ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ - ୭୬ ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ)ଙ୍କ ରାଜତ୍ୱର ବିବରଣୀରେ, ସେ ପ୍ରାୟ ୮୦୦ ଲୋକଙ୍କୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟପୂର୍ବ ୮୮ରେ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇଥିବାର ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି। ଡାକ୍ତର ସିଲିୟର୍ସ କହିଛନ୍ତି ଯେ କ୍ରୁଶବିଦ୍ଧ ପାଇଁ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର କ୍ରସରର ବ୍ୟବହାର ରୋମୀୟମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା। ଏହିପରି କ୍ରସ୍ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ମଧ୍ୟ 'X' ଆକାରରେ ଥିଲା।

ସେ କୁହନ୍ତି, ତଥାପି, ଅଧିକାଂଶ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସେମାନେ ଜଣାଶୁଣା ଲାଟିନ୍ କ୍ରସ୍ କିମ୍ବା ଟି ଆକୃତିର କ୍ରସ୍ ଅର୍ଥାତ୍ ଟାଉ ବ୍ୟବହାର କରିଥିଲେ। ଏହି କ୍ରସ୍ ଗୁଡିକ ଉଚ୍ଚ ହୋଇପାରେ, କିନ୍ତୁ କମ୍ ଉଚ୍ଚ କ୍ରସ୍ ଅଧିକ ସାଧାରଣ ଥିଲା। ମୃତ୍ୟୁଦଣ୍ଡରେ ଦଣ୍ଡିତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ କ୍ରୁଶର ଭୂସମାନ୍ତର ଅଂଶକୁ ନିଆଯାଇଥିଲା।

ଯଦି ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଉଲଗ୍ନ ହୋଇନଥାନ୍ତେ, ତେବେ ସେମାନଙ୍କ ପୋଷାକ କାଢ଼ି ନିଆଯାଇଥିଲା ଏବଂ ପାଟିବୁଲମ୍ ସହିତ ହାତ ବଢାଇ ସେମାନଙ୍କ ପିଠିରେ ଶୋଇବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଥିଲା ବୋଲି ସେ କହିଛନ୍ତି। ଏହା ପରେ ତାଙ୍କ ହାତକୁ ଏକ ବିମରେ ବାନ୍ଧି ଦିଆଯାଇଥିଲା କିମ୍ବା ନଖରେ ତାଙ୍କ ହାତଗୋଡ଼ରେ ହାତୁଡ଼ି ଦ୍ୱାରା କଣ୍ଟା ବାଡେଇ ଦିଆଯାଇଥିଲା।

ସାଧାରଣତଃ ହାତ ପାପୁଲିରେ କଣ୍ଟା ବାଡଉନଥିଲେ। କାରଣ ଶରୀର ଓଜନ ହାତ ପାପୁଲିକୁ ଚିରିଦେବାର ସମ୍ଭାବନା ରହୁଥିଲା। ଫଳରେ ହାତ କଚଟିରେ ଏହି କଣ୍ଟା ବାଡାଇ ଦିଆଯାଉଥିଲା। ଲଗାଯାଉଥିବା କଣ୍ଟାର ଲମ୍ବ ୧୮ ସେଣ୍ଟିମିଟର ଲମ୍ବ ଓ ଗୋଟିଏ ମିଟର ମୋଟା ରହୁଥିଲା। 

ଦଣ୍ଡିତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ କ୍ରୁଶର ଭୂସମାନ୍ତର ଅଂଶ ସହିତ ସଂଲଗ୍ନ କରାଯିବା ପାଇଁ ଉଠାଯାଇଥିଲା ଏବଂ ଭୂଲମ୍ବ ଅଂଶ ଉପରେ ରଖାଯାଇଥିଲା। ଏହି ଅଂଶଟି ପୂର୍ବରୁ ଭୂମିରେ ପୋତି ଦିଆଯାଇଥିଲା। ପାଦଗୁଡିକ କ୍ରସରର ଭୂଲମ୍ବ ଅଂଶରେ ବନ୍ଧା ହୋଇଥିଲା କିମ୍ବା ନଖଗୁଡ଼ିକ ଏଥିରେ ଚଲାଯାଇଥିଲା। ସେହି ଯନ୍ତ୍ରଣା କଳ୍ପନା ବାହାରେ ଥିଲା।

ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ଛଟପଟ ହେଉଥିଲା ନିସ୍ତେଜ ଶରୀର
ପ୍ରଫେସର ପେରେଜ କହିଛନ୍ତି ଯେ ଏହା ଦ୍ୱାରା ଅନେକ ସ୍ନାୟୁ ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇଥାଏ। କ୍ରୁଶ ବିଦ୍ଧରେ ଦଣ୍ଡିତ ହୋଇଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ  ନିଶ୍ୱାସ ନେବା ପାଇଁ ଗୋଡକୁ ଟାଣିବାକୁ ପଡ଼ିଥାଏ। ଏହା କରିବା ଦ୍ୱାରା ବହୁ ରକ୍ତ ପ୍ରବାହିତ ହେଉଥିଲା, ସେଠାରେ ବହୁତ ଯନ୍ତ୍ରଣା ହେଉଥିଲା। କିନ୍ତୁ ଯଦି ବ୍ୟକ୍ତି ଏହା କରିନଥାନ୍ତେ, ତେବେ ଶ୍ୱାସକ୍ରିୟା ହେତୁ ସେ ମରିଯାଉଥିଲେ। ଅଧିକାଂଶ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଶରୀର ଏକାଧିକ ଅଙ୍ଗ ଅଚଳ ହୋଇଯିବା କାରଣରୁ ମଧ୍ୟ ମୃତ୍ୟୁ ହେଉଥିଲା।  ସେହିପରି ଅନେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ କୃରତା ବଢିଯିବାରୁ ପୀଡିତଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଥାଏ ବୋଲି ଡାକ୍ତର ସିଲିୟର୍ସ କହିଛନ୍ତି। ଶ୍ୱାସକ୍ରିୟା କିମ୍ବା ରକ୍ତ ଓ ଜଳର ଅତ୍ୟଧିକ ପ୍ରବାହ, ଅନେକ ଅଙ୍ଗର ବିଫଳତା ହେତୁ ମୃତ୍ୟୁ ଘଟିଥିଲା ​।

ସେହିପରି କିଛି ଲୋକଙ୍କର କୁଶରେ ଚଢିବା ପରେ କିଛି କ୍ଷଣରେ ମୃତ୍ୟୁ ହେଉଥିବା ବେଳେ ଆଉ କିଛି ପୀଡ଼ିତଙ୍କ ଦୀର୍ଘଦିନ ପରେ ମୃତ୍ୟୁ ହେଉଥିଲା। ବାଇବେଲରେ କୁହାଯାଏ କି ଯିଶୁ କୁଶରେ ବିଦ୍ଧ ହେବାର ୬ ଘଣ୍ଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଜୀବିତ ରହିଥିଲେ। ପ୍ରଫେସର ପେରେଜ କୁହନ୍ତି, କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଶୀଘ୍ର ମାରିବା ପାଇଁ ଆଣ୍ଠୁରେ ଆଘାତ କରି ଲୋକଙ୍କ ଗୋଡ ଭାଙ୍ଗି ଯାଇଥିଲା। ଏପରି ପରିସ୍ଥିତିରେ, କ୍ରୁଶରେ ଝୁଲୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ନିଜ ଗୋଡର ମାଂସପେଶୀ ବ୍ୟବହାର କରି ନିଶ୍ୱାସ ନେବାକୁ ନିଜକୁ ଉଠାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ। ଏଭଳି ପରିସ୍ଥିତିରେ ତାଙ୍କର ଶୀଘ୍ର ମୃତ୍ୟୁ ହେଇ ଯାଉଥିଲା। ବାଇବଲ ଅନୁଯାୟୀ, ରୋମୀୟ ସୈନିକମାନେ ଯୀଶୁଙ୍କ ନିକଟରେ ଅନ୍ୟ ଦୁଇ ଶୁଳିରେ ଚଢିଥିବା ଅନ୍ୟ ଦୁଇ ପୀଡ଼ିତଙ୍କ ସହିତ ମଧ୍ୟ ଏପରି କରିଥିବା ଜଣାଯାଏ। କିନ୍ତୁ ଯିଶୁଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏପରି କରିନଥିଲେ। 

କଣ ଥିଲା ଯିଶୁଙ୍କ ଶେଷ ବାଣୀ
କ୍ରୁଶରେ ଝୁଲିବା ପୂର୍ବରୁ ସେ କଣ୍ଟାର ମୁକୁଟ ପିନ୍ଧିଥିଲେ। ସେତେବେଳେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ପାଟିରୁ କେବଳ କ୍ଷମା ଏବଂ କଲ୍ୟାଣ ବାର୍ତ୍ତା ବାହାରିଥିଲା। ତାଙ୍କର କ୍ଷମା କରିବାର ଶକ୍ତିର ଏହା ଏକ ଅଦ୍ଭୁତ ଉଦାହରଣ ଭାବରେ ବିବେଚନା କରାଯାଉଥିଲା। ମୃତ୍ୟୁ ପୂର୍ବରୁ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ମୁଖରୁ ଏହି ମାର୍ମିକ ଶବ୍ଦ ବାହାରିଥିଲା, 'ହେ ଭଗବାନ, ସେମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କର। କାରଣ ସେମାନେ ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ ଯେ ସେମାନେ କ'ଣ କରୁଛନ୍ତି।'

କଣ କୁହେ GOOD Fridayର ଇତିହାସ
ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ଧର୍ମର ପବିତ୍ର ବାଇବଲରେ, ଯୀଶୁଙ୍କ କ୍ରୁଶବିଦ୍ଧ ଘଟଣାକୁ ବିସ୍ତୃତ ଭାବରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଛି। ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ୬ ଘଣ୍ଟା ପାଇଁ କ୍ରୁଶରେ ଚଢାଇ ଦିଆଯାଇଥିଲା। କୁହାଯାଏ ଯେ ଶେଷ ୩ ଘଣ୍ଟା ମଧ୍ୟରେ ଚାରିଆଡେ ଅନ୍ଧକାର ଦେଖାଦେଇଥିଲା। ଯେତେବେଳେ ଯୀଶୁଙ୍କର ପିଣ୍ଡରୁ ପ୍ରାଣ ବାହାରି ଯାଇଥିଲା, ସେତେବେଳେ ପ୍ରକୃତି ତାର ତାଣ୍ଡବ ଦେଖାଇଥିଲା। କବରଗୁଡ଼ିକର କବାଟ ଖୋଲା ଯାଇଥିଲା। ଦିନରେ ଅନ୍ଧକାର ଘୋଟି ଯାଇଥିଲା।  ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ ଯେ, ଏହି କାରଣରୁ, ଶୁକ୍ରବାର ଦିନ, ଅପରାହ୍ନ ପ୍ରାୟ ୩ଟା ସମୟରେ ଚର୍ଚ୍ଚରେ ପ୍ରାର୍ଥନା ସଭାର ଆୟୋଜନ ହୋଇଥାଏ। କିନ୍ତୁ କୌଣସି ପ୍ରକାରର ସମାରୋହ ହୋଇନଥାଏ। 

ରୋମାନ ସମ୍ରାଟ କନସେନଟାଇନ ଚତୁର୍ଥ ଶତାବ୍ଦୀରେ କ୍ରୁଶବିଦ୍ଧର ଦଣ୍ଡକୁ ରଦ୍ଦ କରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ଧର୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ। ଏପରି କରିବାରେ ସେ ରୋମର ପ୍ରଥମ ସମ୍ରାଟ ହୋଇଥିଲେ। ସେ ଧର୍ମକୁ ଆଇନଗତ କରିଥିଲେ। ତାଙ୍କ ଅନୁଗାମୀମାନଙ୍କୁ ବିଶେଷ ଅଧିକାର ଦିଆଯାଇଥିଲା ଯାହା ପାରମ୍ପାରିକ ଧର୍ମରୁ ଦୂରେଇ ଯାଇଥିଲା ଏବଂ ଏହି କାରଣରୁ ରୋମାନ ସାମ୍ରାଜ୍ୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ହୋଇଗଲା। ତଥାପି, ଏହି ଦଣ୍ଡ ଦୁନିଆର ଅନେକ ସ୍ଥାନରେ ଦିଆଯାଇଛି।  ୧୫୯୭ ମସିହାରେ, ୨୬ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ମିଶନାରୀଙ୍କୁ ଜାପାନରେ କ୍ରୁଶରେ ଚଢ଼ାଇ ଦିଆଯାଇଥିବା ଜଣାପଡ଼େ।