Karnataka : ಭಾರತದ ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೆ ಕರ್ನಾಟಕದ ದಿಗ್ಗಜರ ಕೊಡುಗೆ!

Constitution of India : ನಾವು ಇಂದು ಗೌರವಿಸಲು ಮತ್ತು ಆಚರಿಸಲು ಕಾಯುತ್ತಿರುವ ಗಣರಾಜ್ಯೋತ್ಸವ ಅಥವಾ ಸಂವಿಧಾನ ದಿನಕ್ಕೆ ಕರ್ನಾಟಕದ ಗಣ್ಯರು ಮಹತ್ವದ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಅಂದಿನ ಮೈಸೂರು ರಾಜ್ಯದ ಕೆಸಿ ರೆಡ್ಡಿ, ಕೆಂಗಲ್ ಹನುಮಂತಯ್ಯ, ಟಿ ಸಿದ್ದಲಿಂಗಯ್ಯ, ಎಚ್ ಆರ್ ಗುರುವ ರೆಡ್ಡಿ, ಎಸ್ ವಿ ಕೃಷ್ಣಮೂರ್ತಿ ರಾವ್, ಎಚ್ ಸಿದ್ದವೀರಪ್ಪ, ಟಿ ಚನ್ನಯ್ಯ ಮತ್ತು ಎಸ್ ನಿಜಲಿಂಗಪ್ಪ ಅವರು ಸಂವಿಧಾನ ರಚನಾ ಸಭೆಯ ಸದಸ್ಯರಾಗಿ ಸಂವಿಧಾನ ರಚನೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ವದ ಪಾತ್ರವಹಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಕರ್ನಾಟಕದವರಾದ ಬಿಎನ್ ರಾವ್ ಅವರು ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ಸಲಹೆಗಾರರಾಗಿ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದಾರೆ.

1946 ರಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದ ಸಂವಿಧಾನ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ 389 ಸದಸ್ಯರಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಅವರಲ್ಲಿ 93 ಮಂದಿ ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವದ ರಾಜ್ಯಗಳಿಂದ ಬಂದವರು. ಡಾ. ಬಿಆರ್ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ನೇತೃತ್ವದ ಕರಡು ಸಮಿತಿಯ ಸದಸ್ಯರಾದ ಕೆಎಂ ಮುನ್ಷಿ, ಮಹಮ್ಮದ್ ಸಾದುಲಾ, ಅಲ್ಲಾಡಿ ಕೃಷ್ಣಸ್ವಾಮಿ ಅಯ್ಯರ್ ಮತ್ತು ಎನ್ ಗೋಪಾಲಸ್ವಾಮಿ ಅಯ್ಯಂಗಾರ್ ಅವರು ಇದ್ದರು. ಹಲವಾರು ಚರ್ಚೆಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದ ನಿಖರವಾದ ಮತ್ತು ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಮಾಹಿತಿ ಪ್ರಕಾರ, ಹನುಮಂತಯ್ಯನವರು ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಆಡಳಿತದ ಬಗ್ಗೆ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಸಂಪ್ರದಾಯವಾದಿ ಮತ್ತು ಬಲಪಂಥೀಯ, ಅವರು ಶುದ್ಧತೆ ಮತ್ತು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಮುಕ್ತ ವಿಧಾನವನ್ನು ನಂಬಿದ್ದರು. ಅವರು ಅಧಿಕಾರಶಾಹಿ ಮನೋಭಾವದ ರಾಜಕಾರಣಿಯಾಗಿದ್ದರು.

ಕೆ.ಸಿ.ರೆಡ್ಡಿ ಅವರು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಚಳವಳಿಯ ಪ್ರವರ್ತಕ ಮತ್ತು ಧೀಮಂತರಾಗಿದ್ದರು. ಬಾಂಬೆ ಕರ್ನಾಟಕ, ಕೂರ್ಗ್, ಮದ್ರಾಸ್‌ನ ಭಾಗದಿಂದ ಸಂವಿಧಾನ ಸಭೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸಿದವರು. ನಂತರ ಅದನ್ನು ಕರ್ನಾಟಕವಾಗಿ ರೂಪಿಸಲು ವಿಲೀನಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು. ಭಾರತೀಯ ಒಕ್ಕೂಟಕ್ಕೆ ಸೇರಲು ಹಲವಾರು ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವದ ರಾಜ್ಯಗಳಿಂದ ಪ್ರತಿರೋಧವಿತ್ತು. ಆಗಿನ ಮೈಸೂರು ಅರಸರೂ ಹಿಂಜರಿಕೆ ತೋರಿದ್ದರು. ಇದು ಮೈಸೂರು ಚಲೋ ಚಳುವಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತು, ಅಲ್ಲಿನ ಜನ ಪ್ರಜಾಸತ್ತಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಚುನಾಯಿತ ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದರು, ಅದರ ನಂತರ ಅಂದಿನ ರಾಜರು ಜನರು ಹೇಳಿದ್ದ ದಾರಿಗೆ ಬಂದರು. ಕೆ.ಸಿ.ರೆಡ್ಡಿ ಚಳವಳಿಯ ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿದ್ದರು.

ಜವಾಹರಲಾಲ್ ನೆಹರು, ಸರ್ದಾರ್ ಪಟೇಲ್ ಮತ್ತು ಇತರರ ಮೇಲೆ ಭಾರತವನ್ನು ಕಟ್ಟಲು ಒತ್ತಡವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿದರು. ನಕ್ಷೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆಗ 544 ರಾಜ್ಯಗಳಿದ್ದವು ಮತ್ತು ಪ್ರಜಾಸತ್ತಾತ್ಮಕ ನಾಯಕರು ಪ್ರತಿ ರಾಜನನ್ನು ಸಿಂಹಾಸನದಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿಸಬೇಕಿತ್ತು, ಅವುಗಳನ್ನು ಯಾವುದೇ ಸಾಮಾನ್ಯ ನಾಗರಿಕರಿಗೆ ಸಮಾನವಾಗಿಸಿತು. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯೂ ಒಂದೇ ಒಂದು ಮತವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು ಅದು ಚುನಾವಣೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರದ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಅದು ಗಣರಾಜ್ಯದ ಸೊಬಗು. ಕೆಳವರ್ಗದವರಿಗೆ ಇತರರು ಬಳಸಿದ ಬಾವಿಯಲ್ಲಿ ನೀರು ಸೇದಲೂ ಬಿಡದ ದಿನಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಅವರನ್ನು ಶಾಲೆಗಳ ಹೊರಗೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವಂತಹ ಪರಸ್ಥಿತಿ ಇತ್ತು. ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಕೊಲಂಬಿಯಾ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಿಂದ ಡಾಕ್ಟರೇಟ್ ಪಡೆದರು. ಸಂವಿಧಾನವು ಅದನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸಿದ ನಂತರ ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಜಾತಿಗಳ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯು ಬಂದಿತು. ಅದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು ಅದು ಇರಲಿಲ್ಲ.

ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ರವರನ್ನು ಕರಡು ರಚನಾ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರನ್ನಾಗಿ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿದ್ದು ಅವರು ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಜಾತಿಯವರು ಎಂಬ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲ. ಅವರು ಹೆಚ್ಚು ಜ್ಞಾನವುಳ್ಳ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಅವರನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ, ಇದು ಅನೇಕ ಜನ ಇದನ್ನು ಮರೆತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅಸ್ಪೃಶ್ಯ ಜಾತಿಯಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರು ಸಂವಿಧಾನ ರಚನೆಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಇಚ್ಛೆಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಕೆಲವು ಹೊಂದಾಣಿಕೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಯಿತು. ಅವರು ಅವಮಾನ ಮತ್ತು ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾ ಬೆಳೆದರು. 

ಈ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಅವರು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಪ್ರಾತಿನಿಧಿಕ ಮತದಾರರನ್ನು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದರು. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಗಾಂಧೀಜಿ ಉಪವಾಸ ಸತ್ಯಾಗ್ರಹ ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಅವರು ಪೂನಾ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಸಹಿ ಹಾಕಿದರು. ನಮ್ಮದು ಸಮಯ-ಪರೀಕ್ಷಿತ ಸಂವಿಧಾನವಾಗಿದ್ದು, ರಾಜ್ಯ ಶಾಸಕಾಂಗಗಳ ಮೂರನೇ ಎರಡರಷ್ಟು ಅಂಗೀಕರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಸಂಸತ್ತಿಗೆ ತಿದ್ದುಪಡಿ ಮಾಡಲು ಅವಕಾಶ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿಯೇ ಫೆಡರಲ್ ಗಣರಾಜ್ಯದ ಮಹತ್ವ ಬರುತ್ತದೆ. ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ಅಂತಿಮಗೊಳಿಸಿದ ಕೇವಲ ಒಂದು ವರ್ಷದ ನಂತರ 1951 ರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮೊದಲ ತಿದ್ದುಪಡಿಯಾಯಿತು.

ನಾವು ಓದಿದ್ದನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸದೆ, ತೀರ್ಮಾನಗಳನ್ನು ಮಾಡದೆ, ಹಿಂದೆ ಆಡಳಿತದ ಚುಕ್ಕಾಣಿ ಹಿಡಿದವರ ಬಗ್ಗೆ ಬೇಜವಾಬ್ದಾರಿ ಟೀಕೆಗಳನ್ನು ರವಾನಿಸುವ ಹಂತವನ್ನು ನಾವು ಈಗ ತಲುಪಿದ್ದೇವೆ. ಇದು ಅನ್ಯಾಯವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕವಾಗಿ ನಾವು ಒಪ್ಪಬಹುದು ಅಥವಾ ಒಪ್ಪದೇ ಇರಬಹುದು, ಆದರೆ ವಿವಿಧ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳನ್ನು ಸೇರಲು ಹೋದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರ ನಿಷ್ಠೆಯನ್ನು ನಾವು ಪ್ರಶ್ನಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರಾಗಿ ಅವರ ನಿಷ್ಠೆಯನ್ನು ನಾವು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವಂತಿಲ್ಲ. ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಆಂದೋಲನದೊಂದಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಹೊಂದಿರದ ಕೆಲವರು ವಿವಿಧ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ವಿಭಿನ್ನ ಜನರ ಮಾರ್ಗಸೂಚಿಯನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲು, ಜೀರ್ಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಎಂದಿಗೂ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಲಿಲ್ಲ. ಅದು ಸರಿಯಲ್ಲ. ಸಂವಿಧಾನ ರಾತ್ರೋರಾತ್ರಿ ನಡೆದದ್ದಲ್ಲ ಎಂಬುವುದು ನೆನಪಿರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

ಸಂವಿಧಾನದ ತತ್ವ ಆದರ್ಶವು ಅದರ ಕನಸುಗಳು, ಆಸೆಗಳು, ಉದ್ದೇಶಗಳು ಮತ್ತು ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳಲ್ಲಿ "ನಾವು ಜನರು" ಎಂಬ ಪೀಠಿಕೆಯಲ್ಲಿನ ಪದಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಫಲಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ಧರ್ಮಗಳು, ಪ್ರದೇಶಗಳು ಅಥವಾ ಇತರ ಪರಿಗಣನೆಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ತಾರತಮ್ಯ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. 1911 ರಲ್ಲಿ ರವೀಂದ್ರನಾಥ ಟ್ಯಾಗೋರ್ ರಚಿಸಿದ ರಾಷ್ಟ್ರಗೀತೆ "ಜನ ಗಣ ಮನ" ಗಣರಾಜ್ಯದ "ಗಣ" ದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಗಣರಾಜ್ಯದ ಬಹುತ್ವ, ಸಾರ್ವಭೌಮತ್ವ ಮತ್ತು ಪಾರಮ್ಯ ಮತ್ತು ಅಹಿಂಸೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮುನ್ನುಡಿಯಾಗಿದೆ, ರಾಷ್ಟ್ರಧ್ವಜ ಮತ್ತು ರಾಷ್ಟ್ರಗೀತೆಯಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ. ಈ ತಳಹದಿಯೇ ಇಂದು ಅಲುಗಾಡುತ್ತಿದೆ. ಕಂಬನಿ ಮಿಡಿದಿರುವುದು ಸತ್ಯ. ಇಂತಹ ಉದಾತ್ತ ವಿಚಾರಗಳಿಗೆ ಧಕ್ಕೆಯಾಗಲು ಅವಕಾಶ ನೀಡುವುದು ರಾಷ್ಟ್ರದ ಒಳಿತಿಗಾಗಿಯೇ? ಅಥವಾ ಈ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಬದುಕಿದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಪುರುಷರ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯಿಂದ ನಮಗೆ ನೀಡಿದ ಈ ನಿಧಿಯನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸಲು ಎಲ್ಲಾ ಸಂಕುಚಿತ ಮನೋಭಾವವನ್ನು ಕತ್ತರಿಸುವ ಕರ್ತವ್ಯ ನಮಗೆ ಇದೆಯೇ? ರಂಜನಿ ಮಾಧವನ್ ಮತ್ತು ವಿ ವೇಲಾಯುಧಂ ಅವರಿಗೆ ಹೇಳಿದ್ದರಂತೆ.