‌ ಭಾರತದ ಮೊದಲ ಬ್ಲೇಡ್ ರನ್ನರ್.. ಹೋರಾಟ ನಡೆಸಿ ಮೇಲೆದ್ದ ಸಿಂಹಿಣಿ.. ಯಾರು ಈ ಶಾಲಿನಿ ಸರಸ್ವತಿ?

Shalini Saraswathi: ಏಷ್ಯಾದ ಅತ್ಯಂತ ವೇಗದ ಮಹಿಳೆ ಎಂಬ ದಾಖಲೆಯನ್ನು ಶಾಲಿನಿ ಸರಸ್ವತಿ ಹೊಂದಿದ್ದರಿಂದ ಅನೇಕರ ಗಮನ ಅವರ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಿತು. ಒಂದು ದಿನದಲ್ಲಿ ಬದುಕು ಬದಲಾಗಬಹುದೇ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಶಾಲಿನಿಯ ಜೀವನವೇ ಉತ್ತರ.

 ಕಾಂಬೋಡಿಯಾದಲ್ಲಿ ರಜೆ ಮುಗಿಸಿ ಹಿಂದಿರುಗಿದ ನಂತರ ಅವರು ತಮ್ಮ 4 ನೇ ವಿವಾಹ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವವನ್ನು ಆಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆಗ ಅಪರಿಚಿತ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾದ ಕಾಯಿಲೆಯೊಂದು ಅವರಿಗೆ ತಗುಲಿತು.ಅದೇ ವೇಳೆ ಗರ್ಭಿಣಿಯಾಗಿದ್ದ ಶಾಲಿನಿ ಅನಾರೋಗ್ಯದ ಕಾರಣ ತಿಂಗಳುಗಟ್ಟಲೆ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಬೆಡ್ ನಲ್ಲೇ ಇರಬೇಕಾಯಿತು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಅವರು ತಮ್ಮ ಮಗುವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಕೈ ಮತ್ತು ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡರು.

ಇದನ್ನೂ ಓದಿ-35 ವರ್ಷಕ್ಕೆ ICC ಬಾಸ್ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೇರಿದ ಜಯ್ ಶಾ ಅವರ ಪತ್ನಿ ಯಾರು ಗೊತ್ತೇ? ಅಬ್ಬಬ್ಬಾ.. ಇನ್ನಾರು ಸರಿಸಾಟಿಯೇ ಇಲ್ಲ ಈಕೆಯ ಅಂದಕ್ಕೆ..!

 ಆದರೆ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಈ ಸವಾಲಿನಿಂದ ಮೇಲೇರಲು ಶಾಲಿನಿ ಮಾಡಿದ ಪ್ರಯತ್ನವೇ ಇಂದು ಆಕೆ ತಲುಪಿರುವ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣ. ಅವರು ತಕ್ಷಣವೇ ತಮ್ಮ ಫಿಟ್ನೆಸ್ ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಮ್ಯಾರಥಾನ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಇವರಿಗೆ ಬೆಂಬಲವಾಗಿ ಪಿ.ಪಿ.ಅಯ್ಯಪ್ಪ ಎಂಬ ತರಬೇತುದಾರ ಕೂಡ ಹಾಜರಿದ್ದರು. 2017 ರಲ್ಲಿ 10K ಮ್ಯಾರಥಾನ್ ಅನ್ನು ಒಂದು ಗಂಟೆ 35 ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದ ಶಾಲಿನಿ, 2021 ರಲ್ಲಿ 100 ಮೀ ಓಟದಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಚಿನ್ನದ ಪದಕ ಮತ್ತು 2022 ರಲ್ಲಿ ಬೆಳ್ಳಿ ಗೆದ್ದರು.

ಇದನ್ನೂ ಓದಿ-ಎಲ್ಲಾ ಮಾದರಿ ಕ್ರಿಕೆಟ್‌ʼಗೆ ನಿವೃತ್ತಿ ಘೋಷಿಸಿದ ಟೀಂ ಇಂಡಿಯಾದ ಸ್ಟಾರ್‌ ವೇಗಿ: 10 ರನ್‌ʼಗೆ 4 ವಿಕೆಟ್‌ ಕಬಳಿಸಿ ಮಿಂಚಿದ್ದ ಬೌಲರ್ ಈತ

ಅಲ್ಲಿಂದ ಶುರುವಾದ ಪಯಣ ಏಷ್ಯನ್ ಪ್ಯಾರಾ ಗೇಮ್ಸ್ ತನಕ ಸಾಗಿದೆ. ಏಷ್ಯನ್ ಪ್ಯಾರಾ ಗೇಮ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದ ಅನುಭವದ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡಿದ ಶಾಲಿನಿ ಸರಸ್ವತಿ, ಅನುಭವವು ಕಾದಂಬರಿಯಾಗಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ನಾನು ಕ್ರೀಡಾ ಹಿನ್ನೆಲೆಯುಳ್ಳ ಕುಟುಂಬದಿಂದ ಬಂದವಳಲ್ಲ.. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಾನು ಏಷ್ಯನ್ ಗೇಮ್ಸ್‌ಗೆ ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಏಷ್ಯನ್ ಗೇಮ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಭಾರತಕ್ಕಾಗಿ ಭಾಗವಹಿಸುವುದು ಮತ್ತು ವಿವಿಧ ದೇಶಗಳ ಸಾಕಷ್ಟು ಕ್ರೀಡಾಪಟುಗಳನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿರುವುದು ನನಗೆ ಹೊಸ ಆರಂಭವನ್ನು ನೀಡಿತು.

 2014ರಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಕಂಠೀರವ ಸ್ಟೇಡಿಯಂಗೆ artificial leg ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಅಲ್ಲಿಯೇ ಕೋಚ್ ಅಯ್ಯಪ್ಪ ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು. ನಾನು ಮತ್ತೆ ನಡೆಯಲು ಅಲ್ಲಿ ತರಬೇತಿ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದೆ. ನಾನು ಟಿಸಿಎಸ್ ಪಂದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ವೃತ್ತಿಪರ ಪಂದ್ಯಗಳನ್ನು ಆಡಲು ಸಿದ್ಧಳಾದೆ. ನಾವು ರನ್ನಿಂಗ್ ಬ್ಲೇಡ್‌ಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಂಶೋಧನೆ ನಡೆಸಿದ್ದೇವೆ. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ತರಬೇತಿಯ ಆರಂಭಿಕ ಅವಧಿಯು ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟಕರವಾಗಿತ್ತು. ಏಕೆಂದರೆ ಓಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುವ ಮೊದಲು ನನ್ನ ಕೈಗಳನ್ನು ಹಾಕಲು ನನಗೆ ಏನಾದರೂ ಬೇಕಿತ್ತು. ಏಷ್ಯನ್ ಗೇಮ್ಸ್ ತಲುಪಿದ ನಂತರ 9 ವರ್ಷಗಳ ಕಠಿಣ ಪರಿಶ್ರಮವಿದೆ. ನಾವು ಏನು ಮಾಡಬಹುದು ಮತ್ತು ಏನು ಮಾಡಬಾರದು ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ನಮಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅರಿವಿದೆ. ಪ್ರಸ್ತುತ ಭಾರತವು ಒಲಿಂಪಿಕ್ಸ್‌ಗಿಂತ ಪ್ಯಾರಾಲಿಂಪಿಕ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಪದಕಗಳನ್ನು ಗೆಲ್ಲುತ್ತಿದೆ. ಪ್ರತಿಭಾವಂತ ಆಟಗಾರರು ಒಲಿಂಪಿಕ್ಸ್ ಮತ್ತು ಏಷ್ಯನ್ ಗೇಮ್ಸ್‌ಗೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಲು ಸಿದ್ಧರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಕಳೆದ ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಪ್ಯಾರಾ ಅಥ್ಲೀಟ್‌ಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚಿದೆ. ಭಾರತ ಸರಿಯಾದ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನಾನು ನೋಡುತ್ತೇನೆ. ಆದರೆ ಮೂಲಸೌಕರ್ಯಗಳ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಾವು ಇನ್ನೂ ಹಿಂದುಳಿದಿದ್ದೇವೆ. ಯಾವುದೇ ಅಂಗವಿಕಲರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಾರಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸುವಂತಿಲ್ಲ. ಅದೇ ರೀತಿ ಅಂಗವಿಕಲರಿಗೆ ಉಪಕರಣಗಳು ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಸುಲಭವಾಗಿ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಇವರಿಗೆ ಉದ್ಯೋಗ ಯೋಜನೆಗಳಿದ್ದರೂ ಅದು ಸರಿಯಾಗಿ ಜಾರಿಯಾಗುತ್ತಿದೆಯೇ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ. ಪ್ಯಾರಾ ಅಥ್ಲೀಟ್‌ಗಳು ಬಳಸುವ ಉಪಕರಣಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರಾಸ್ಥೆಟಿಕ್ಸ್‌ಗಳ ಬೆಲೆ ಸಾರ್ವಕಾಲಿಕ ಗರಿಷ್ಠವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದರು.