પાખંડીને સજા થતાં આ પરિવારે ઘરમાં ઉજવણી કરી અને મીઠાઈ વહેંચી: 10 વર્ષ બાદ પરિવારને શાંતિ મળી, દીકરી બની હતી ભોગ

ઝી બ્યુરો/અમદાવાદ: ઉત્તર પ્રદેશના એક નાના શહેરનો એક મધ્યમવર્ગીય પરિવાર વર્ષ 2002માં આસારામનો ભક્ત બન્યો. આસારામ તેમના મગજથી લઈને ઘરની દિવાલો સુધી દરેક જગ્યાએ હતા. આ અંધ ભક્તિના 11 વર્ષ પછી જ્યારે આસારામે પરિવારની દીકરી સાથે અન્યાય કર્યો ત્યારે પરિવારે બધું સહન કરીને ચૂપ રહેવાને બદલે લડવાનું નક્કી કર્યું. આ દસ વર્ષમાં પરિવારે ઘણું સહન કર્યું. આવો જાણીએ પીડિતાના પરિવારની દસ વર્ષની મુશ્કેલ સફરની કહાની તેમના જ શબ્દોમાં.....

એક સમયે ચા વેચતો આસુમલ કેવી રીતે બની ગયો "બાપુ આસારામ", જાણી લો પાખંડીનો ભૂતકાળ

શંકા, ભય, અનિશ્ચિતતા અને ધમકીઓ વચ્ચે 3456 દિવસ જીવવાની કોઈ કલ્પના પણ ના કરી શકે. આસારામ જેવા પ્રખ્યાત વ્યક્તિ સામે ન્યાયનું યુદ્ધ છેડ્યું હતું, તેની પાસે પૈસા અને સત્તા હતી. મોટી મોટી હસ્તીઓ, પ્રખ્યાત નેતાઓ તેમના મંચ પર માથું નમાવતા. જેના અંધ સમર્થકો તેમને ભગવાન માનતા હતા, કેટલાક હજુ પણ માને છે. ઘણા ભક્તો મને ભૂંસી નાખવાની હદ સુધી મારાથી નારાજ હતા. પરંતુ તેઓ કહે છે કે સમય અને કાયદો બધા સાથે ન્યાય કરે છે. આ જ કાયદાએ મારી સાથે પણ ન્યાય કર્યો. 30 જાન્યુઆરીની રાત્રે પહેલી વાર, મારી પુત્રી અને અમે બધા શાંતિથી સૂઈ શક્યા. કોર્ટનો નિર્ણય આવતા જ અમે પરિવારમાં મીઠાઈ વહેંચી અને ઉજવણી કરી. દીકરીએ એટલું જ કહ્યું કે દુષ્ટોને સજા મળે એ સારું થયું, નહીંતર લોકો અમારા પર શંકા કરતા.

જો હું તમને ભૂતકાળ વિશે કહું તો આસારામ આશ્રમ સાથે મારો સંબંધ વર્ષ 2002માં જોડાયેલો હતો. હવે મને મારી જાત પર ગુસ્સો આવે છે કે મેં આ નિર્ણય કેમ લીધો. પણ એ જમાનો જુદો હતો. મેં મારી જાતને વ્યવસાયમાં સ્થાપિત કરી હતી. ઘણું કમાતો હતો. બસ, એક ઉદાસી અને નીરસતા મારા જીવનમાં જગ્યા બનાવી રહી હતી. મારા મનમાં એવું આવતું હતું કે કોઈ સારા માર્ગે જોડાઈને મારે મોક્ષ મેળવવો જોઈએ. તે જ સમયગાળામાં, જ્યારે હું મારા પરિવાર સાથે આશ્રમમાં જોડાયો ત્યારે અમારો આહાર અને જીવનશૈલી બધું જ બદલાવા લાગ્યું. થોડી જ વારમાં, અમે માહિતી સંચારથી દૂર થવાનું શરૂ કર્યું. મારા ઘરમાં ટીવીની ન્યૂઝ ચેનલનું સ્થાન ધાર્મિક ચેનલે લીધું હતું. અખબારો અને સામયિકોને બદલે અમે આશ્રમનું સાહિત્ય વાંચવાનું શરૂ કર્યું.

તેની પાછળનું કારણ એ હતું કે તેઓ દરેક સત્સંગમાં મીડિયાનો ઉલ્લેખ કરતા હતા. અમને લાગતું હતું કે મીડિયા તેમનો દુશ્મન છે. તે તેના તમામ સત્સંગીઓનું અગાઉથી બ્રેઈનવોશ કરી લેતો હતો. તે કહેતો હતો કે જુઓ, મીડિયા મારી વિરુદ્ધ ખરાબ પ્રચાર કરે છે, મને કોઈ નુકસાન ન પહોંચાડે, કેમેરાની અસર ન થાય. તે કહેતો હતો કે બસ આ બે ચેનલો જુઓ, આ એવી ચેનલો હતી જેમાં ફક્ત તેમનો જ ઉલ્લેખ હતો. 

સાચું કહું તો અમે તેમના આશ્રમ અને ભક્તિમાં ઘણા પૈસા ખર્ચ્યા. શરૂઆતમાં અમે અમારી કમાણીમાંથી 10% તેમને આપતા હતા. પછી એને અમારું મન એ રીતે વાળ્યું કે પત્ની પણ કહેવા લાગી કે આપણે પૈસા બચાવીને શું કરીશું ધર્મના કામમાં વાપરીએ. આ રીતે, આ પછી અમે તેના પર 80% સુધી ખર્ચ કરવાનું શરૂ કર્યું. શહેરમાં તેમના માટે એક મોટા સત્સંગનું આયોજન કર્યું જેમાં 5 લાખ રૂપિયાનો ખર્ચ કરવામાં આવ્યો. પછી આશ્રમ માટે જમીન ખરીદી. એક દિવસ તેમણે કહ્યું કે હું આ મહિને આવીશ પણ કોઈના ઘરે કે બીજે ક્યાંય રોકાઈશ નહીં. પછી અમે તેમની ઝૂંપડી બનાવી અને બીજે ક્યાંય રોકાયા નહી. તે અમને કહેતા હતા કે તમે જે પણ દાન કરશો, તમારી 21 પેઢીઓને તેમાંથી પુણ્ય મળશે. અમે વિચારતા હતા કે જ્યારે આપણું કલ્યાણ થઈ રહ્યું છે તો આપણે પોતાના માટે શા માટે બચત કરીએ. અમારો બિઝનેસ અમારા જિલ્લામાં નંબર વન હતો. અમે આસારામની અવારનવાર યાત્રા કાઢતા હતા જેનો ખર્ચ એકથી દોઢ લાખ રૂપિયા થતો હતો.

હું તેનો પૂનમ વ્રત ધારી બન્યો હતો. જેમાં દર મહિને પૂર્ણિમાના દિવસે તેમના દર્શન કરીને પાણી પીવું પડતું હતું. હું તેમને જોઈને જ પાણી પીતો હતો, તે દિવસે પણ હું તેમને પૈસાનું પરબિડીયું આપતો હતો. પછી મને ગુરુકુળ વિશે ખબર પડી એટલે દીકરી સાતમા ધોરણમાં હતી ત્યારે અમે તેને પ્રવેશ અપાવ્યો. તે પાંચ વર્ષ સુધી ગુરુકુળમાં રહી, જ્યારે તે 12મા ધોરણમાં હતી, ત્યારે જ મને આસારામનો અસલી ચહેરો ખબર પડી. મારી પુત્રી સાથે જે કરવામાં આવ્યું તે પછી.... મારા મનમાં  અંધશ્રદ્ધાની જાળી સાવ કપાઈ ગઈ. મેં પોલીસ એફઆઈઆર નોંધાવી અને તે પછી અમારા જે દિવસો પસાર થયા તે ખૂબ જ મુશ્કેલ હતા. તેમના ભક્તો અમારી વિરુદ્ધ થઈ ગયા હતા. સાથે બેઠેલા લોકો પણ અમારા માટે ઊભા ન હતા. પરંતુ હું પાછળ હટ્યો ન હતો, કે મારી પુત્રી ગભરાઈ ન હતી.

તેણે આગળ ભણવાનું નક્કી કર્યું. તેને બહાર આવવામાં ઘણી મુશ્કેલીઓ પડતી હતી. બાળક માટે અભ્યાસ ખૂબ જ મુશ્કેલ હતો. લોકો બીજા બાળકને પણ વિવિધ પ્રકારના પ્રશ્નો પૂછતા. દીકરીએ હિંમત બતાવી અને તે દરેક સવાલના જવાબ આપતા શીખી ગઈ. તેણે 12મું પાસ કર્યું, ત્યારબાદ તેણે એ જ શહેરમાંથી એમએ સુધીનો અભ્યાસ કર્યો. હા, એવું ચોક્કસ થયું કે મારી દીકરી ઓફિસર બનવા માંગતી હતી પણ માનસિક રીતે પોતાને એટલી મજબૂત બની શકી નહીં. મારા મનમાં એ વાત ચાલતી હતી કે કોઈક રીતે મારે મારી દીકરીના લગ્ન કરાવી દેવા જોઈએ. તેથી જ એમએ પછી મેં મારી દીકરીના લગ્ન નક્કી કર્યા. હું જે પરિવારમાં સ્થાયી થયો હતો તેનાથી મેં કશું છુપાવ્યું નથી. તેમને બધું કહ્યું. જ્યારે ભાવિ જમાઈ અને તેનો પરિવાર સંમત થયો ત્યારે તેઓએ બે વર્ષ પહેલા પુત્રીના લગ્ન કરાવ્યા. લગ્ન પછી પણ આ સંપૂર્ણ અપમાનનો ભાર દીકરીના મનમાંથી ઉતર્યો નહીં.

હવે જ્યારે કોર્ટે તેને દોષિત ઠેરવ્યો છે, ત્યારે પુત્રી ખૂબ ખુશ છે. તે કહે છે કે પિતાજી, બહુ સારું છે, નહીંતર આસારામના માણસો કહેતા હતા કે બધા જૂઠા છે. આ આખી લડાઈ દરમિયાન અમારા પર દરેક રીતે જુલમ કરવામાં આવ્યો. ઘણા દિવસો પછી અમને ખબર પડી કે દિલ્હીમાં મારી, દીકરીની માતા અને તેની કાકી વિરુદ્ધ કોઈએ કેસ દાખલ કર્યો છે. કેસ એવો હતો કે 2013માં મેં 51 હજાર લીધા હતા. બે સાક્ષીઓ રજૂ કરવામાં આવ્યા અને સુનાવણી હાથ ધરવામાં આવી. પછી હું ઉપરની કોર્ટમાં ગયો, ત્યાંથી સમન્સ આવ્યા ત્યારે મને ખબર પડી.  હવે તે ફરીથી માર્ચમાં સુનાવણી છે.

મારી સામે સુરેશાનંદના અપહરણનો કેસ પણ દાખલ કરવામાં આવ્યો હતો, આવો જ એક કેસ જમ્મુમાં પણ દાખલ કરવામાં આવ્યો હતો. દસ વર્ષ થઈ ગયા, આસારામ સામે લડતા અમારી સામે ત્રણ કેસ નોંધાયા છે. અમે હવે થોડી રાહત અનુભવીએ છીએ પરંતુ તે ખોટા કેસ કરાવતો રહે છે. હવે માત્ર કંઈક બદલાયું છે, અમારા જિલ્લામાં 75 થી 80 ટકા ભક્તો તૂટી ગયા છે, હવે તેઓએ સ્વીકાર્યું છે કે અમે સાચા હતા. આ બધી દોડધામ અને માનસિક અશાંતિમાં અમારા ધંધાને પણ ઘણી અસર થઈ છે. પરંતુ મને લાગે છે કે દીકરીઓ જ્યાં ભણે છે ત્યાં ગુરુકુલો બંધ હોય તો પણ. મેં ઘણા વકીલોની સલાહ લીધી, પરંતુ તેઓ કહે છે કે તેઓ વિશ્વાસ પર ચાલે છે. આ બધું બહુ મુશ્કેલ છે, હું ઈચ્છું છું કે કોઈક રીતે તેનું સામ્રાજ્ય ખતમ થઈ જાય અને કોઈ નિર્દોષ છોકરી કે સ્ત્રીએ આપણે જે સહન કર્યું છે તે ભોગવવું ન જોઈએ.