ડોક્ટરે દારૂડિયા દર્દીના અંતિમ શ્વાસની શેર કરી કહાની, વાંચીને કંપારી વછૂટી જશે

Alcoholic Patient: એક ડોક્ટરે તેના આલ્કોહોલિક દર્દી વિશે આવો કિસ્સો સંભળાવ્યો, જેના વિશે સાંભળીને તમારા રૂવાડાં ઉભા થઈ જશે. એક એવો પરિવાર જેની પાસે સારવાર માટે પૈસા ન હતા, પરંતુ દારૂના વ્યસનમાંથી મુક્તિ મેળવવા માટે દૂર સુધી જતો હતો. જ્યારે રોગ વધતો ગયો, ત્યારે ડૉક્ટરે તેને ઇલાજ કરવાનો પૂરો પ્રયત્ન કર્યો, પરંતુ તે તેની આદત છોડી શક્યો નહીં અને અંતે તે થયું, જેના વિશે સાંભળીને લોકો ચોંકી ગયા. સોશિયલ મીડિયા પર એક ડોક્ટર દ્વારા લખવામાં આવેલી સ્ટોરી લોકોના દિલને સ્પર્શી રહી છે અને દારૂની લતથી દૂર રહેવાનો સંદેશ આપી રહી છે. ટ્વિટર પર @theliverdr નામના ડૉક્ટરે પોતાના ટ્વિટમાં આખી વાત શેર કરી છે.

ડોક્ટરે ટ્વિટર પર તસવીર સાથે લખ્યું-
થોડા અઠવાડિયા પહેલા, આ ત્રણ લાડુ મને મારા એક દર્દીની પત્નીએ તેના જન્મદિવસ પર આપ્યા હતા. હવે તે ખુશ હતી. પરિવારનો પણ સારો સમય ચાલી રહ્યો હતો. મારા દર્દી પોલને દારૂના વ્યસનને લગતી બીમારી હતી. તે 15 વર્ષથી વધુ સમયથી દારૂના વ્યસની હતો. ત્રણ મહિના પહેલા તેને ગંભીર આલ્કોહોલિક હેપેટાઇટિસ હોવાનું નિદાન થયું હતું. કમળો, પાણીયુક્ત પેટ, લોહીમાં ચેપ અને માનસિક અસ્વસ્થ્યતાને કારણે તેને અમારી યુનિટમાં સ્પેશલિસ્ટ મેનેજમેન્ટ અને લીવર ટ્રાન્સપ્લાન્ટ માટે મોકલવામાં આવ્યો હતો. લીવર ટ્રાન્સપ્લાન્ટ શરૂઆતથી જ રસ્તો ન હતો. પોલ પાસે કરિયાણા અને બેકરીની નાની દુકાન હતી. તેમને બે દીકરીઓ હતી, 5 વર્ષની અને 9 વર્ષની. તેની પત્ની અગાઉ પાર્ટ ટાઈમ નાના મોટા કામ કરતી હતી. તે પણ તેણે  બાળકોના જન્મ પછી છોડી દીધી હતી.

પરિવાર પાસે પોલના ટ્રાન્સપ્લાન્ટ માટે જરૂરી ફંડ પણ નહોતું. પરિસ્થિતિ જોઈને, અમે તેને એન્ટિબાયોટિક્સ આપી, ચેપ દૂર કરવા અને તેને જીવિત રાખવા માટે તેને સાલ્વેજ સ્ટૂલ ટ્રાન્સપ્લાન્ટ પર મૂક્યો. આ બધાની યોગ્ય અસર દેખાવા લાગી. આલ્કોહોલિક હેપેટાઇટિસમાં સુધારો થવા લાગ્યો અને તે સ્થિર સિરહોટિક દર્દી પાસે પાછો ફર્યો. અમે તેને વ્યસનમુક્તિ મગજ સારવાર કાર્યક્રમમાં દાખલ કરાવ્યો જેથી ભવિષ્યમાં તેને સાજો રહે. 3 મહિના સુધી તે સાચી દિશામાં જતો રહ્યો. પછી તેણે મારા આઉટડોર પેશન્ટ વિભાગમાં આવવાનું બંધ કરી દીધું. ફરી પીવાનું શરૂ કર્યું. પહેલા લગભગ 300 મિલી અને પછી લગભગ એક લિટર દરરોજ.

એક દિવસ પોલના પિતરાઈ ભાઈ તેને મારા આઉટડોર રોગી વિભાગમાં લઈ આવ્યા. મેં જોયું કે તેની હાલત ખૂબ જ ખરાબ હતી. તેણે દવાઓ બંધ કરી દીધી અને તેના "સારા મિત્રો" (પીવાવાળા મિત્રો સહિત) ની સંગતમાં પાછો ફર્યો હતો. તેઓ તેમના દારૂનો ખર્ચ ઉઠાવતા હતા. મેં પોલ સાથે વાત કરી. તેને સમજાવ્યું કે તે એક રોગ છે, તેને મદદની જરૂર છે. તેના મિત્રો યોગ્ય લોકો નથી અને તેની પુત્રીઓને પિતાની જરૂર છે. તે ખૂબ રડ્યો. તેણે મને કહ્યું કે તેને અન્ય કંઈપણ કરતાં વાઈન વધુ પસંદ છે. કોઈક રીતે તે ફરીથી વ્યસન મુક્તિ માટે સંમત થયો અને પ્રોટોકોલમાં પાછો ગયો. પરંતુ ફરી એકવાર પીવાનું શરૂ કર્યું.

અવારનવાર હોસ્પિટલની મુલાકાત, દવાઓનો ખર્ચ અને પોતાના અને મિત્રો માટે દારૂ ખરીદવો એ હવે ગંભીર સમસ્યા બની ગઈ છે. એક દિવસ તેની પત્ની એકલી આવી અને મને ફરીથી તેને ઠીક ન કરવા કહ્યું. કારણ કે જ્યારે તે સ્વસ્થ થઈ જાય છે, ત્યારે તે પીવા માટે પાછો જાય છે. તેનો હાથ પહેલેથી જ કડક છે અને સમસ્યાઓ વધુ વધે છે. ચાલો આપણે પોલને થોડા સમય માટે બીમાર રાખીએ, જેથી તે દુકાન ચલાવી શકે અને પોતાનું ગુજરાન ચલાવી શકે. જો પોલ ઘરે રહેશે, તો તે પોતે પરિવાર માટે કમાઈ શકશે. થોડા મહિનાઓ પછી, વધુ દારૂ પીધા પછી પોલને ફરીથી ગંભીર દારૂ સંબંધિત હેપેટાઇસિસ થઇ ગયું. 

પોલનું 18મા દિવસે તેમના ઘરે અવસાન થયું તે પછી મેં તેને ફરીથી આલ્કોહોલિક હેપેટાઇટિસ હોવાનું નિદાન કર્યું. પોલ ગુજરી ગયાના ત્રણ મહિના પછી, તેની પત્ની તેના જન્મદિવસ માટે મારા માટે મીઠાઈ લાવે. લાંબા અંતરની મુસાફરી કરીને આ ત્રણ લાડુ. એક તેના તરફથી અને બે તેની પુત્રીઓ તરફથી, કારણ કે મેં તેને અથવા પોલને ક્યારેય ખરાબ કહ્યું નથી. તેને નિષ્ફળતાનો અહેસાસ કરાવવામાં આવ્યો ન હતો. તેણીની માંદગી માટે તેણીને અથવા પોલને ક્યારેય દોષી ઠેરવ્યા નથી. મેં ક્યારેય પોલના વર્તન પર બૂમો પાડી નથી. તે હવે મુક્ત હતા. છોકરીઓ શાળાએ જતી હતી અને પોલની પત્ની દુકાન સારી રીતે ચલાવી રહી હતી.

પણ મારું ધ્યાન એ ચોથા લાડુ પર જ હતું. એક કે હું પોલ ક્યારેય મળ્યો નથી, કારણ કે તે જીવંત ન હતો. એક મહિલાએ તેનો પતિ ગુમાવ્યો હતો અને બે આશાસ્પદ બાળકોએ તેમના પિતા ગુમાવ્યા હતા. ત્રણેયને મોટી ખોટ પડી હતી અને એક ખાલીપો હતો જે તેમના જીવનમાં ક્યારેય ભરાઈ ન શકે. હું કોઈને પણ ક્યારેક-ક્યારેક દારૂ પીવાની સલાહ આપતો નથી, પછી ભલે તેની તબિયત સારી હોય. હું થોડો પણ આલ્કોહોલ પીવાની ભલામણ કરતો નથી. હું આ સલાહ આપતો નથી, કારણ કે મને દારૂના કારણે લાખો ટુકડામાં તૂટતા પરિવારને જોઇને દુખ થાય છે, પોસ્ટ ટ્રામેટિક સ્ટ્રેસ રહે છે.