ਲੋਹੜੀ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਮੂੰਗਫਲੀ ਦਾ ਖਾਸ ਮਹੱਤਵ, ਮੂੰਗਫਲੀ ਤੋਂ ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਲੋਹੜੀ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ ਅਧੂਰਾ

ਚੰਡੀਗੜ: ਲੋਹੜੀ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ ਹਰ ਸਾਲ 13 ਜਨਵਰੀ ਨੂੰ ਮਨਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਲੋਹੜੀ ਵਾਲੀ ਰਾਤ ਅੱਗ ਬਾਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਗੁੜ, ਗਜਕ, ਰੇਵੜੀ ਅਤੇ ਮੂੰਗਫਲੀ ਨੂੰ ਵੀ ਅਗਨੀ ਭੇਟ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਲੋਹੜੀ 'ਤੇ ਗਜਕ ਅਤੇ ਮੂੰਗਫਲੀ ਚੜ੍ਹਾਉਣਾ ਬਹੁਤ ਸ਼ੁਭ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਲੋਹੜੀ ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ, ਹੋਲਿਕਾ ਦਹਨ ਵਾਂਗ, ਗੋਬਰ ਦੇ ਛੋਟੇ-ਛੋਟੇ ਢੇਰਾਂ ਅਤੇ ਡੰਡਿਆਂ ਨਾਲ ਅੱਗ ਬਾਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮੈਂਬਰ ਇਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਖੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਢੋਲ ਅਤੇ ਢੋਲ ਦੀ ਧੁਨ 'ਤੇ ਲੋਕ ਗੀਤ ਗਾ ਕੇ ਲੋਹੜੀ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਔਰਤਾਂ ਆਪਣੇ ਛੋਟੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਗੋਦ ਵਿਚ ਲੈ ਕੇ ਲੋਹੜੀ ਦੀ ਅੱਗ ਬਾਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਅਜਿਹਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਨਾਲ ਬੱਚਾ ਸਿਹਤਮੰਦ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਬੁਰੀ ਨਜ਼ਰ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੀ।

ਲੋਹੜੀ ਵਿਚ ਅੱਗ ਬਾਲਣ ਦੀ ਮਾਨਤਾ

ਹਿੰਦੂ ਮਿਥਿਹਾਸ ਵਿੱਚ, ਅਗਨੀ ਨੂੰ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦਾ ਮੁਖੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਲੋਹੜੀ ਦੀ ਅੱਗ ਵਿੱਚ ਚੜ੍ਹਾਇਆ ਗਿਆ ਭੋਜਨ ਦੇਵਤਿਆਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਰਕੇ ਲੋਕ ਸੂਰਜ ਦੇਵਤਾ ਅਤੇ ਅਗਨੀ ਦੇਵ ਦਾ ਸ਼ੁਕਰਾਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਨਾਲ ਸਭ ਦਾ ਹੱਕ ਬਣਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਧਰਤੀ ਮਾਤਾ ਚੰਗੀ ਫ਼ਸਲ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਦੀ ਘਾਟ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਇਸ ਤਿਉਹਾਰ ਦੀ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਹੀ ਸ਼ਾਨ ਹੈ। ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਿਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਲੋਹੜੀ ਹੋਵੇ, ਉਸ ਲਈ ਆਪਣੇ ਘਰ ਰਹਿ ਕੇ ਅਤੇ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਦਾ ਆਸ਼ੀਰਵਾਦ ਲੈ ਕੇ ਲੋਹੜੀ ਮਨਾਉਣੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਸਮਝੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।