'होणार सून मी या घरची' मालिकेतील अभिनेत्याची पत्नी देतेय गंभीर आजाराशी झुंज
झी मराठी वाहिनी वरील होणार सू मी या घरची या मालिकेने खूप कमी वेळात प्रेक्षकांच्या मनावर गारुड घातलं. या मालिकेप्रमाणेच प्रत्येक कलाकारावकर प्रेक्षकांनी भरभरून प्रेम केलं. या मालिकेतील प्रत्येक पात्र त्यांच्या नावांपेक्षा त्यांच्या मालिकेतील नावाने आजही ओळखले जातात.
)
मुंबई : झी मराठी वाहिनी वरील होणार सू मी या घरची या मालिकेने खूप कमी वेळात प्रेक्षकांच्या मनावर गारुड घातलं. या मालिकेप्रमाणेच प्रत्येक कलाकारावकर प्रेक्षकांनी भरभरून प्रेम केलं. या मालिकेतील प्रत्येक पात्र त्यांच्या नावांपेक्षा त्यांच्या मालिकेतील नावाने आजही ओळखले जातात. श्री जान्हवीसोबत या मालिकेत दिसलेलं पिंट्या हे पात्रालाही खूप प्रेम मिळालं. या मालिकेत दिसलेला पिंट्याच्या खऱ्या आयुष्यात मात्र आता एक दुख:द वळण आलं आहे. अभिनेता रोहन गुजर याची पत्नी एका गंभीर आजाराशी झुंज देत आहे. सोशल मीडियावर तिने एक पोस्ट शेअर करत तिच्या भावना व्यक्त केल्या आहेत.
एक पोस्ट शेअर करत स्नेहल गुजरने सोशल मीडियावर पोस्टच्या माध्यमातून लिहीलं आहे की, ऑगस्ट महिन्यात छातीत डाव्या बाजूला दुखणं सुरु झालं...हे दुखणं नवीन होतं... आधी कधीही अनुभवलं नव्हतं...पाठपुरावा करायचं ठरवलं आणि किचकट आजार surprise म्हणून समोर ठाकला... ‘स्टेज झिरो कॅन्सर’ (Ductal carcinoma in situ)...कॅन्सर च्या आधीची स्टेज...
२ मॅमोग्राम, बायोप्सी, सोनोलोकोलायझेशन, ३ नोव्हेंबर ला ब्रेस्ट कन्झर्वेशन (conservation) सर्जरी, आणि रेडिएशन अशा टप्प्यांतून उपचार सुरु आहेत...ह्या आजाराने मला पूर्ण पकड्ण्याधीच मी त्याला एक टप्पा आऊट करू शकले याचं समाधान आहे... मनाला आणि शरीराला गेल्या महिन्याभरात खूप सहन करावं लागलंय...अजूनही लागतंय... संपूर्ण प्रक्रियेत मेंटल, इमोशनल ब्रेक डाऊन चे अनेक प्रसंग येतात...मला डॉक्टरांनी सांगितलं तेव्हा आणि surgery नंतर पहिल्यांदा जखम पाहिली तेव्हा डोळ्यांना थांबवता नाही आलं...पण जखमांकडे, स्वतःच्या शरीराविषयी जागरूक असल्याची, या प्रसंगाला छान सामोरं गेल्याची खूण म्हणून पाहिलं की गोष्टी सोप्या होतात... त्या अजून सोप्या होतात जेव्हा तुमचं कुटुंब तुमच्यासोबत खंबीरपणे उभं राहतं…या बाबतीत माहेर आणि सासर दोन्ही कुटुंबांना १०० गुण…कोणताच ड्रामा नाही, साध्या सोप्या पद्धतीने आहे ते accept केलं आणि वातावरण पूर्णपणे नॅार्मल ठेवलं….
"मीच का? माझ्यासोबतच का?" असे प्रश्न कटाक्षाने टाळायला हवेत... सहानुभूतीचा मोह आवरायलाच हवा... तरच विचारांत धैर्य, भावनांत स्थैर्य येऊ शकतं...’दिसतं तेच वास्तव’ या पलीकडे जाऊन आयुष्याचा विचार सुरु झालाय...
या सगळ्या काळात जाणवलेली अजून एक गोष्ट म्हणजे या आजाराविषयी जीवघेणा आजार म्हणून जितकं अवडंबर माजवलं जातंय तेवढी जनजागृती नाही... अजूनही या विषयी सांगणं/ बोलणं आपण टाळतो... मुली/ महिला मॅमोग्राम करणं टाळतात, हे करणं का गरजेचं आहे त्या विषयीचा awareness कमी पडतोय... हा आजार अनुवंशिक ही असू शकतो हे मला या process मध्येच कळलं... पण त्या पलीकडेही हे बदलत्या जीवनपद्धतीचं, अवाजवी stress चं प्रतिबिंब आहे... हे विसरता काम नये...तणावापासून स्वतःला दूर ठेवणं ही तुम्ही स्वतःसाठी, आयुष्याप्रति दाखवलेली basic कृतज्ञता असेल...मीही अजून हे शिकतेचं आहे...
दसरा ते दिवाळी या १५ दिवसांत शरीरातून ही कॅन्सरची नकारात्मकता काढून टाकलेय… यंदा दिवाळीत योगायोगाने खूप दिवे गिफ्ट मिळाले… मी ते ‘तिमिरातून तेजाकडे’ याचं प्रतिक मानलेत… Radiation starts today'' तिची ही पोस्ट पाहिल्यानंतर अनेकजण तिला या आजारातून लवकरात लवकर बरी हो अशी प्रार्थना करत आहेत.