ನವದೆಹಲಿ: ಚೀನಾವು ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತ ಕರೋನವನ್ನು ವಿಭಜಿಸುವ ಮೂಲಕ ಆರ್ಥಿಕ ಹಿಂಜರಿತ ಮತ್ತು ಆಂತರಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡುತ್ತಿದೆ. ತೈವಾನ್ ಮತ್ತು ಹಾಂಗ್ ಕಾಂಗ್ ದಂಗೆಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಿವೆ. ಚೀನಾ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ದೊಡ್ಡ ಭಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಅಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ, ಅವರು ತಮ್ಮ ದೇಶದ ಜನರ ಗಮನವನ್ನು ಬೇರೆಡೆ ಸೆಳೆಯಲು ಯುದ್ಧದ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ವಿಸ್ತರಣಾ ನೀತಿಯಿಂದಾಗಿ  ಚೀನಾ (China) ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಭ್ರಾತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ವಿರೋಧವನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದೆ. ಅಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇದೀಗ ಚೀನಾವು ಭಾರತದೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧದ ಅಪಾಯವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದೇ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮೂಡುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರ: ಇಲ್ಲ. ಸದ್ಯದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಭಾರತದೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ದ ಮಾಡುವ ಸಾಹಸ ಚೀನಾಗೆ ಅಪಾಯಕಾರಿ. ಇದರ ಹಿಂದಿನ ಕಾರಣಗಳ ಒಂದು ನೋಟ ಇಲ್ಲಿದೆ.


COMMERCIAL BREAK
SCROLL TO CONTINUE READING

ಮಿಲಿಟರಿ ನಿಯೋಜನೆ:
ಯುದ್ಧದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ದೇಶವು ತನ್ನ ಪಡೆಗಳನ್ನು ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿ ತಲುಪಿಸುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆ ಮತ್ತು ಚೀನಾ ಇದೀಗ ಮಾಡಬಹುದಾದ ಕೊನೆಯ ವಿಷಯ ಇದು. ಚೀನಾ ಪ್ರಸ್ತುತ ಹಲವು ರಂಗಗಳಲ್ಲಿ ಹೋರಾಡುತ್ತಿದೆ. ಅದರ ಭೂ ಪಡೆಗಳು, ನೌಕಾಪಡೆ, ವಾಯು ಪಡೆಗಳು ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯನಿರತವಾಗಿವೆ. ಒಂದೆಡೆ ಚೀನಾದ ಫೈಟರ್ ಜೆಟ್‌ಗಳು ತೈವಾನ್‌ನ ವಾಯುಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ನುಸುಳುವಲ್ಲಿ ನಿರತವಾಗಿವೆ, ಅಲ್ಲಿ ಅವರು ಏಕೀಕರಣದ ಯುದ್ಧವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ ಚೀನಾ ತನ್ನ ಹಡಗುಗಳನ್ನು ದಕ್ಷಿಣ ಚೀನಾ ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿದೆ, ಅದು ನೀರು ಮತ್ತು ಅದರ ದ್ವೀಪಗಳ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಹಕ್ಕನ್ನು ಬಲಪಡಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ. ದಕ್ಷಿಣ ಚೀನಾ ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಬೀಜಿಂಗ್ 6 ದೇಶಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಅಂದರೆ ತೈವಾನ್, ವಿಯೆಟ್ನಾಂ, ಫಿಲಿಪೈನ್ಸ್, ಬ್ರೂನಿ, ಇಂಡೋನೇಷ್ಯಾ ಮತ್ತು ಮಲೇಷ್ಯಾ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡುತ್ತಿದೆ.


ಚೀನಾಕ್ಕೆ ಪಾಠ ಕಲಿಸಲು ವಿಚಕ್ಷಣ ವಿಮಾನಗಳ ನಿಯೋಜನೆ ಹೆಚ್ಚಿಸಿದ ಭಾರತ


ಪೀಪಲ್ಸ್ ಲಿಬರೇಶನ್ ಆರ್ಮಿ (ಪಿಎಲ್‌ಎ) ಕೃತಕ ದ್ವೀಪಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿ ಇಲ್ಲಿ ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಜಪಾನ್‌ನೊಂದಿಗೆ ಚೀನಾದ ಸಂಬಂಧವೂ ಹದಗೆಟ್ಟಿದೆ. ಬೀಜಿಂಗ್‌ನ ಹಡಗುಗಳು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಜಪಾನಿನ ನೀರಿಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಮತ್ತು ಹಾಗೆ ಮಾಡುವಾಗ ಜಪಾನ್ ಚೀನಾದ ನೀರಿನ ವಿವಾದದ ಏಳನೇ ರಾಷ್ಟ್ರವಾಯಿತು. ಅದರ ನಂತರ ಹಾಂಗ್ ಕಾಂಗ್ ಜೊತೆಗೆ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಪರ ಚಳುವಳಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಭಾರತದೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದು ಎಂದರೆ ಹಾಂಗ್ ಕಾಂಗ್‌ನಿಂದ ಗಮನವನ್ನು ಬೇರೆಡೆಗೆ ತಿರುಗಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಬೀಜಿಂಗ್ ಅಲ್ಲಿ ದಂಗೆಯನ್ನು ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಇದರ ಅರ್ಥ.


ಆಂತರಿಕ ಸಂಘರ್ಷ : 
ಚೀನಾ ಈಗಾಗಲೇ ತನ್ನ ದೇಶೀಯ ವ್ಯವಹಾರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಣಗಾಡುತ್ತಿದೆ. ಚೀನಾ ಇನ್ನೂ ಟಿಬೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ನ್ಯಾಯಸಮ್ಮತಗೊಳಿಸಲು ಹೋರಾಡುತ್ತಿದೆ. ಮಂಗೋಲಿಯಾದ ಪುನರೇಕೀಕರಣಕ್ಕಾಗಿ  ಸಹ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತಿದೆ. ಇದರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ, ಕ್ಸಿನ್‌ಜಿಯಾಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಚೀನಾದ ಮಿಲಿಟರಿ ಉಯಿಗರ್ ಮುಸ್ಲಿಮರ ವಿರುದ್ಧ ಕಾನೂನು ಕ್ರಮ ಜರುಗಿಸಲಾಗಿದೆ. ಬೀಜಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಕರೋನಾ ವೈರಸ್‌ನ ಎರಡನೇ ತರಂಗದ ಅಪಾಯವೂ ಇದೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಚೀನಾ ಈ ಎಲ್ಲ ರಂಗಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಭಾರತ-ಚೀನಾ ಗಡಿಗೆ (Indo-china Border) ಹೋಗಬಹುದೇ? ಎಂಬುದು ಸಹಜವಾಗಿ ಮೂಡುವ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿದೆ.


ಬಜೆಟ್ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು:
ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಚೀನಾದ ಸೈನಿಕರು ಈ ಪ್ರಕರಣಗಳಿಂದ ಲಡಾಖ್‌ಗೆ ತೆರಳುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುವುದಾದರೆ ಚೀನಾ ಸರ್ಕಾರವು ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಇನ್ನೂ ಹಣ ಒದಗಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆಯೇ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯೂ ಉದ್ಭವಿಸುತ್ತದೆ. 2020ರ ಮೊದಲ ತ್ರೈಮಾಸಿಕದಲ್ಲಿ ಚೀನಾದ ಜಿಡಿಪಿ 20.65 ಟ್ರಿಲಿಯನ್ ಯುವಾನ್ (91 2.91 ಟ್ರಿಲಿಯನ್) ಆಗಿತ್ತು. ಚೀನಾದ ಜಿಡಿಪಿ ವರ್ಷದಿಂದ ವರ್ಷಕ್ಕೆ 6.9 ರಷ್ಟು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ಜಿಡಿಪಿ ಮಾತ್ರ ಕುಸಿತ ಕಂಡಿಲ್ಲ; ಇತರ ದೇಶಗಳೊಂದಿಗಿನ ಚೀನಾದ ಸಂಬಂಧ ಸಹ ಹದಗೆಡುತ್ತಿದೆ. ಈ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಅನೇಕ ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳು ಚೀನಾದಿಂದ ಹೊರಹೋಗುತ್ತಿವೆ. ಅಲ್ಲಿ ಉತ್ಪಾದನೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಬೇಡಿಕೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದ್ದು ಆಮದು ಶೇ 8.5 ರಷ್ಟು ಕುಸಿದಿದೆ.


ಲಡಾಖ್ ವಿವಾದ: ಚೀನಾವನ್ನು ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಸದೆಬಡೆಯಲು ಭಾರತದ ನಿರ್ಧಾರ


ಕೊರೊನಾವೈರಸ್ ಚೀನಾದ ಆರ್ಥಿಕತೆಯ ಮೇಲೆ ತೀವ್ರ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿದೆ ಮತ್ತು ಇದರ ಫಲಿತಾಂಶವೆಂದರೆ ಜನರು ಉದ್ಯೋಗ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಸಂಘರ್ಷದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಉದ್ಭವಿಸಿದೆ. ಯುದ್ಧವು ಬಹುಶಃ ಚೀನಾ ಯೋಚಿಸುವ ಕೊನೆಯ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ. 


ವ್ಯಾಪಾರ ಯುದ್ಧ:
ಏತನ್ಮಧ್ಯೆ ಕರೋನಾವೈರಸ್ (Coronavirus) ಇಡೀ ವಿಶ್ವದಾದ್ಯಂತ ಇಷ್ಟು ಕೆಟ್ಟ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಲು ಚೀನಾ ಕಾರಣ ಎಂದು ಕೆಂಡ ಕಾರುತ್ತಿರುವ ಅಮೆರಿಕದೊಂದಿಗೆ ಚೀನಾದ ವ್ಯಾಪಾರ ಯುದ್ಧ ಮುಂದುವರೆದಿದೆ. ಇದಲ್ಲದೆ ಚೀನಾ ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಆಸ್ಟ್ರೇಲಿಯಾದೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡುತ್ತಿದೆ. ವರದಿಯ ಪ್ರಕಾರ ಯುಎಸ್ (US) ಜೊತೆಗಿನ ವ್ಯಾಪಾರ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಚೀನಾ 2019ರ ಮೊದಲಾರ್ಧದಲ್ಲಿ 35 ಬಿಲಿಯನ್ ನಷ್ಟವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿತು. ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಮತ್ತು ಕಚೇರಿ ಯಂತ್ರೋಪಕರಣಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿದ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರಿವೆ. ಭಾರತದೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡುವುದು ಎಂದರೆ ಭಾರತೀಯ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಮತ್ತು ರಫ್ತುಗಳಿಂದ ಕೇವಲ 74.72 ಶತಕೋಟಿ ಡಾಲರ್‌ಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು.


ಗಡಿಯಲ್ಲಿ ವಾಯುಪಡೆ ಅಲರ್ಟ್: ಚೀನಾಕ್ಕೆ ಭಾರತದ ಖಡಕ್ ಸಂದೇಶ ರವಾನೆ


ಭಾರತದೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧದ ಅಪಾಯವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳದಿರಲು ಮತ್ತೊಂದು ಕಾರಣವೂ ಇದೆ, ಸಾಲ ಪೀಡಿತ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ ಮತ್ತು ವಿನಮ್ರ ನೇಪಾಳವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಚೀನಾಕ್ಕೆ ಪ್ರಸ್ತುತ ಮಿತ್ರರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ಕೊರತೆಯಿದೆ. ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ ಭಾರತವು ವಿಶ್ವದ ಪ್ರಮುಖ ಶಕ್ತಿಗಳ ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಮಿಲಿಟರಿ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಲಡಾಖ್‌ನಲ್ಲಿ ಚೀನಾ ದಾಳಿ ಮಾಡಿದರೆ, ಅದನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ರಂಗಗಳಿಂದ ಕಡಿತಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಆರ್ಥಿಕತೆಯು ನೆಲಕಚ್ಚುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ಚೀನಾವು ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕಗೊಳ್ಳುವ ಅಪಾಯದಲ್ಲಿದೆ ಮತ್ತು ಚೀನಿಯರಿಗೆ ಅದರ ಭಾರವನ್ನು ಸಹಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿರಬಹುದು ಎಂಬ ಭಯವೂ ಇದೆ.