मुंबई : ज्येष्ठ साम्यवादी नेत्या, माजी खासदार कॉ. रोझा देशपांडे यांचे आज दुपारी १२.३० च्या सुमारास दादर येथील राहत्या घरी वृद्धापकाळाने निधन झाले. त्या ९२ वर्षांच्या होत्या. त्यांच्या पश्चात विवाहीत कन्या, मुलगा, नातवंडे असा परिवार आहे.रोझा देशपांडे यांच्या निधनाबद्दल महाराष्ट्र व गोव्याचे राज्यपाल भगतसिंह कोश्यारी यांनी दुःख व्यक्त केलं आहे.
श्रीमती रोझा देशपांडे यांच्या निधनाचे वृत्त समजुन वाईट वाटले. आपले वडिल, ज्येष्ठ साम्यवादी नेते श्रीपाद अमृत डांगे यांच्याकडून प्राप्त झालेला समाजसेवेचा वसा त्यांनी आयुष्यभर निष्ठेने चालविला. संयुक्त महाराष्ट्र निर्मितीसाठी झालेल्या आंदोलनात तसेच गोवा मुक्ती संग्रामात त्यांनी हिरीरीने भाग घेतला. महिला तसेच कामगारांच्या विविध प्रश्नांवर त्यांनी आपली मते निर्भीडपणे मांडली. त्यांच्या स्मृतींना भावपूर्ण श्रद्धांजली अर्पण करतो तसेच आपल्या शोकसंवेदना त्यांच्या कुटुंबियांना कळवितो असे राज्यपालांनी आपल्या संदेशामध्ये म्हटले आहे.
कॉ.रोझा देशपांडे यांना भारतीय कम्युनिस्ट पक्षातर्फे लाल सलाम करण्यात आला. कॉ.रोझा देशपांडे या आपल्यातुन निघून गेल्या.त्यांचे वय ९२ वर्षाचे होते. भारतीय कम्युनिस्ट पक्षातर्फे त्यांना अखेरचा लाल सलाम.भारतीय कम्युनिस्ट पक्ष त्यांच्या कुटुंबियांच्या दु:खात सहभागी आहे. कॉ.रोझा देशपांडे यांचा जन्म १९२८ साली झाला.त्यांचे वडील कॉ.डांगे आई ऊषाताई यांनी त्यांचे नाव रोझा या जर्मन कम्युनिस्ट क्रांतिकारक नेत्या रोझा लक्झेंम्बर यावरून ठेवले.
त्या वर्षी गिरणी कामगारांचे अभूतपूर्व संप चालू होते.कॉ.डांगे तुरुंगात असत.ऊषाताई रोझाला संपात गिरिणीच्या गेटवर घेऊन जात.त्या संप,संघर्ष या वातावरणात वाढल्या. गिरणी कामगारांच्या आंदोलनात त्या अग्रभागी राहिल्या.त्या प्रभावी वक्त्या होत्या.कॉ.डांगे यांच्या प्रमाणेच छोटी वाक्ये पण राजकीय प्रभावी विचार यांनी त्या हजारोंच्या सभा मुग्ध करत असत. संयुक्त महाराष्ट्र आंदोलनात त्या अग्रभागी होत्या.
गिरणी कामगारांबरोबरच फार्मासिटीकल कामगार हे त्यांचे क्षेत्र होते.जॉन्सन ॲन्ड जॉन्सन सारख्या अनेक फार्मासिटिकल कंपन्यांमध्ये त्यांच्या नेतृत्वाखाली युनियन होत्या.त्याकाळी फार्मासिटीकल कंपन्यांमध्ये महिला मोठ्या संखेने होत्या.गरोदर राहिल्यास त्यांना कामावरून काढून टाकत असत.त्यांनी ह्याविरोधात लढा देऊन ही मालकांची अरेरावी बंद पाडली. रोझा देशपांडे या भारतीय कम्युनिस्ट पक्षाचे ऊमेदवार म्हणून मध्य मुंबईतून १९७४ सालच्या पोटनिवडणुकित निवडून आल्या.कॉग्रेसच्या रामराव आदिक यांचा त्यांनी पराभव केला.
पुढे त्या कॉ.डांगे यांच्याबरोबर अखिल भारतीय कम्युनिस्ट पक्षात गेल्या. संयुक्त महाराष्ट्र आंदोलनातिल आंदोलनकर्त्यांना दर्जा मिळावा ह्यासाठी महाराष्ट्र सरकारने नेमलेल्या समितीत त्या होत्या.त्यांनी या आंदोलनात तुरुंगवास झालेल्या आंदोलकांना न्याय दिला. त्यांची मेमरी वृद्धकाळातही तल्लख होती.अनेक व्याख्यानाला त्या जात असत. विसाव्या शतकातील लढवय्यांची पिढीच्या त्या प्रतिनिधी होत्या.