२०१४ च्या लोकसभा निवडणुका या चार वेळा गुजरातचे मुख्यमंत्रिपद भूषविणारे आणि भाजपचे पंतप्रधानपदाचे उमेदवार नरेंद्र मोदी यांच्याभोवतीच फिरताना दिसत आहे.
एका चहावाल्याचा मुलगा आहे, अशी काहणी सांगून नरेंद्र मोदी या ६३ वर्षीय नेत्याने आपल्या पंतप्रधानपदाच्या रेसची सुरूवात केली. मोदी यांचे व्यक्तिमत्वाचे ध्रुवीकरण झाले असताना मोदी हे पंतप्रधानपदाच्या रेसमध्ये सर्वात प्रबळ दावेदार दिसत आहे. त्यानंतर काँग्रेस उपाध्यक्ष राहुल गांधी यांचा क्रमांक लागतो.
राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघाचा धावपट्टू म्हणून सुरूवात करणाऱ्या मोदी हे लंबी रेस का घोडा असल्याचे आपल्या राजकीय कारकिर्दीमुळे त्यांनी दाखवून दिले आहे. मोदी राष्ट्रीय राजकारणातील उदय हा त्यांच्या गुजरातचे विकासाचे मॉडेल, त्याचे आकर्षक व्यक्तिमत्व, गुप्त खासगी जीवन आणि वादग्रस्त भूतकाळ यानंतर झाला. या सर्व गोष्टीमुळे मोदी यांचा चाहता मोठा वर्गही निर्माण झाला आणि त्यांच्यावर टीका करणाराही मोठा वर्ग निर्माण झाला.
मोदी यांचे तंत्रज्ञानाला पसंती, आर्थिक धोरणं आणि व्हिजन यामुळे त्यांचे चहुबाजूने कौतुक झाले. तर गुजरातचा मनुष्यबळ विकास निर्देशांकांच्या आकडेवारी आणि गुजरात दंगलीवरून त्यांच्यावर टीकेची झोडही उठविण्यात आली. मोदी हे हुकूमशाह आहेत, ते कोणत्याही गोष्टीत तडजोड करत नाही आणि ते आक्रमक नेते असल्याचे त्याच्याकडे पाहिल्यावर समज होतो. पण त्याच्या नकटवर्तींयाकडून मिळालेल्या माहितीनुसार त्यांचे व्यक्तिमत्व हे जादुई, प्रेमळ आणि प्रभावी आहेत. त्यांचा लोकांशी असलेला संपर्क विशेषतः तरुणांशी असलेला संपर्क हा खूप जबरदस्त आहे. मोदी हे अनेकांचे रोल मॉडेल आहेत.
मोदी हे त्यांचा बहारदार भाषण आणि जबरदस्त वकृत्त्व कौशल्यासाठी ओळखले जातात. स्वतःला कामात गढून घेणे आणि एकही भ्रष्टाचाराचे प्रकरण त्यांच्यावर नावावर नसणे ही त्यांची प्रतिष्ठा आहे. आपला संदेश किंवा आयडीया त्यांच्या समर्थकांपर्यंत पोहचविण्यासाठी नाटके करीत नाहीत. बॉलिवुड सुपरस्टार राजेश खन्नाप्रमाणे कुर्ता पायजमा आणि जॅकेट असा वेश परिधान करतात.
गुजरातमध्ये २०१२ला झालेल्या विधानसभा निवडणुकीत चौथ्यांदा विजयी झाल्यानंतर खऱ्या अर्थाने मोदी यांचा राष्ट्रीय राजकारणात उदय झाला. नमोची लाट त्यानंतर भारतीय राजकारणात खऱ्या रुपाने दिसून आली. नमोची ही लाट आता देशभरात पसरली आहे. सप्टेंबर २०११मध्ये मोदींनी सुरू केलेल्या सद्भावना मिशनद्वारे त्यांनी दिल्लीच्या दिशेने पाउल टाकले.
राजकारणात येण्यापूर्वी ते आपल्या किशोर वयात आरएसएस म्हणजे संघाचे सदस्य होते. ते आपल्या आयुष्यात एक योद्धा म्हणून कायम पुढे आले. सुरूवातीला शंकरसिंग वाघेला यांच्यासह त्यांनी काम केले. भारतीय जनता पक्षाची कार्यकर्त्यांची फळी निर्माण करण्यासाठी नरेंद्र मोदी यांनी खूपच मेहनत घेतली. भाजपने गुजरातमध्ये आपली पाळेमुळे जेव्हा रोवली. त्यावेळी मोदीही राजकीय नेते म्हणून पुढे आले आणि त्यांनी पक्षाचे सरचिटणीस झाले.
पक्षाचे वरिष्ठ नेते लालकृष्ण अडवाणी यांनी या एकनिष्ठ स्वयंसेवकाला निवडले. गुजरात आणि हिमाचल प्रदेश येथील निवडणूक प्रचाराला दिशा देण्याची जबाबदारी त्यांच्यावर सोपवली. गुजरातमध्ये अडचणीत आलेल्या भाजप सरकारला तारण्यासाठी मोदी यांना केशुभाई पटेल यांच्या जागी ७ ऑक्टोबर २००१ मुख्यमंत्रिपद सोपविण्यात आले. याच ठिकाणी मोदी यांच्या हातात सुवर्णसंधी लागली. पोकळी भरून काढण्यासाठी मोदी यांना पुन्हा गुजरातमध्ये आणण्यात आले. मोदी यांना प्रशासकीय कामांचा काही अनुभव नसल्याने भाजप श्रेष्ठी सुरूवातीला त्यांना ही जबाबदारी देण्यात इच्छूक नव्हते. पण त्यांनी पक्षश्रेष्ठींना सांगितले, गुजरातची संपूर्ण जबाबदारी द्या किंवा मला काहीच नको. त्यानंतर मोदी यांनी मागे वळून पाहिले नाही. त्यांनी त्यानंतर आपल्या विरोधांना नेहमी गप्प केले. ते पक्षातील असो वा पक्षा बाहेरचे. त्यांनी आपल्या राजकीय कारकिर्दीत अनेक मैलाचे दगड पादाक्रांत केले.
२०१२ मध्ये झालेल्या गुजरात विधानसभा निवडणुकांमध्ये भाजपने १८२ पैकी ११५ जागांवर विजय मिळवला आणि मोदी सलग चौथ्यांदा गुजरातच्या मुख्यमंत्रिपदी विराजमान झाले. त्यानंतर मार्च महिन्यात त्यांना भाजपच्या संसदीय मंडळावर सदस्य म्हणून घेण्यात आले. त्यानंतर त्यांना केंद्रीय निवडणूक समितीच्या अध्यक्षपदीही विराजमान करण्यात आले.
मोदी यांना पंतप्रधानपदी विराजमान करण्यासाठी भाजपला उत्तरप्रदेश, मध्यप्रदेश, बिहार, राजस्थान, महाराष्ट्र, पश्चिम बंगाल, ओडिसा, पंजाब, कर्नाटक या मोठ्या राज्यांमध्ये चांगली क